بررسی تجارب داخلی و جهانی ارتقاء کیفیت فضاهای شهری به منظور افزایش تعاملات اجتماعی

در قرن اخیر افزایش جمعیت و به تبع آن افزایش تعداد شهرنشینان و نیاز هر روزه به ساخت محیط هایی برای زندگی ، رشد فشرده و متراکم شهرها و همچنین کمبود زمین های شهری در برنامه های توسعه ، موجب کمبود فضاهای شهری و محیط های با کیفیت عمومی شده است . کاهش سرانه فضاهای عمومی و فضاهای شهری با کیفیت ، به عنوان فضاهایی قابل دسترس برای همه و بستری برای کنش های اجتماعی که از اهمیت زیادی برخوردار است ، خود موجبات کم رنگ شدن هر روزه تعاملات اجتماعی و به دنبال آن از بین رفتن سرزندگی شهری می شود. به همین جهت برای رفع اینگونه مسائل با توجه به اهمیت وجود این فضاهای شهری با کیفیت ، لازم است تا بازنگری در برنامه ها و سیاست های شهری اعمال شود. این امر بدون بررسی تجربیات، نمونه های موفق و الگوهای داخلی و خارجی و همچنین بررسی مولفه های تاثیرگذار در کیفیت فضاهای شهری برای جذب شهروندان و افزایش تعاملات اجتماعی در آنان میسر نمی باشد یا به موفقیت نمی رسد. به این جهت در این مطالعه که یک پژوهش توصیفی و تحلیلی است ، از طریق اسناد و مطالعات کتابخانه ای به بررسی تجارب داخلی و جهانی ارتقاء کیفیت فضاهای شهری به منظور افزایش تعاملات اجتماعی می پردازد و هشت تجربه داخلی و چهار تجربه جهانی را مورد بررسی قرار می دهد و در نهایت ویژگی های آن فضاهای شهری را در چهار دسته کالبدی -فضایی ، ادراکی - اجتماعی ، زیست محیطی و عملکردی طبقه می نماید. در الگوهای خارجی ارتقا کیفیت فضاها از طریق پتانسیل هایی همچون جداره های فعال، متنوع و دارای نقش خاطره انگیزی ، مراکز خرید و .. به عنوان مسیرهای جذاب برای پیاده روی طراحی می گردند و در الگوهای داخلی مشاهده می شود که بیشتر فضاهای شهری در مناطق اصلی و مناطق ارزشمند تاریخی ، مانند میدان نقش جهان شکل می گیرند که پیوند حکومت ، اقتصاد، مردم و دین منجر به حضور گروه های مختلف اجتماعی در فضا می گردد.

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، تعاملات اجتماعی ، ارتقاء کیفیت فضای شهری ، تجارب داخلی و جهانی .