بررسی پتانسیل خوردگی و رسوب گذاری منبع آب آشامیدنی شهرستان بابلبا شاخص های پایداری

خورندگی آب منجر به افزایش غلظت فلزات سمی آب همچون آرسنیک، مس، سرب، کادمیوم، روی ،نیکل، آهن و منگنز می شود. فلزات سمی در مصرفکنندگان آب ایجاد خطرات حاد بهداشتی مینمایند. از طرفی رسوبگذاری آب منجر به مشکلات اقتصادی و تکنیکی می شود. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین پتانسیل خورندگی و رسوبگذاری آب چاه ها شهرستان بابل مورد استفاده شرب قرار میگیرد، است. این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۱ انجام گرفت. در مجموع تعداد ۶۰ نمونه آب از ۲۰ چاه منطقه شهری و ۴۰ روستاهای بابل در دو مرحله به صورت نمونه برداری لحظه ای تهیه گردید. درجه حرارت، سختی کلسیم، خصلت قلیایی، کل جامدات محلول وpH اندازه گیری شد. وضعیت پتانسیل خورندگی و رسوبگذاری آبها با استفاده از شاخص خورندگی تعیین شد و داده ها به صورت آمار توصیفی گزارش گردید. شاخص لانژلیر برای ۵۵ چاه مثبت بود و شاخص رایزنر برای ۳۸چاه کمتر از ۷ بدست آمد. شاخص خوردگی ، برای بالاتر از ۱۲ بود . بررسی شاخصهای خورندگی نشان داد ، آب شرب چاههای شهرستان بابل، تمایل به رسوبگذاری دارد، بنابراین، برنامهریزی مناسب جهت جلوگیری از آسیبهای اقتصادی و مضرات بهداشتی ضروری به نظر میرسد

کلیدواژه ها:

رسوب گذاری ، خورندگی ، چاه ، آب شرب