تجارب زیسته در خصوص ارزشیابی پیشرفت تحصیلی (پژوهشی بر اساس نظریه مبنایی)

ارزشیابی پیشرفت تحصیلی یکی از فعالیتهای مهم آموزشی است که با هدفهای مختلف مانند تصمیم گیری درباره ارتقاء پایه تحصیلی دانش آموزان، فراهم کردن بازخورد مناسب از آموزش و یادگیری معلمان و دانش آموزان و به صورت کلی برای بهبود آموزش معلمان و یادگیری دانش آموزان مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از متخصصان عقیده دارند که بر خلاف تصور معمول ارزشیابی پایان دهنده سایر فعالیتهای آموزشی معلم نیست، بلکه واقعیت این است که غالبا ارزشیابی تعیین کننده فعالیتهای آموزشی معلمان و کوششهای یادگیری دانش آموزان و دانشجویان است. به سخن دیگر، چگونگی مطالعه و یادگیری دانش آموزان و دانشجویان بطور مستقیم از ماهیت ارزشیابی تاثیر می پذیرند (سیف، ۱۳۸۳). پژوهش های مختلف نشان داده اند که روشهای ارزشیابی تاثیر زیادی در رویکرد های مطالعه یادگیرندگان ونیز راهبردهای آنها برای آماده شدن جهت امتحان دارد (وال،۲۰۰۰؛ آلدرسون و وال، ۱۹۹۳؛ چنگ، ۱۹۹۶). تاثیر ارزشیابی برآموزش و یادگیری باعث پیدایش اصطلاح ”آموزش جهت داده شده بوسیله اندازه گیری“ شده است (پوفام، ۱۹۸۳ و ۱۹۸۷). منظور از آموزش جهت داده شده بوسیله اندازه گیری یک رویکرد کلی نسبت به آموزش است که در آن هدف اصلی معلم بالا بردن سطح عملکرد دانش آموزان با یک روش خاص اندازه گیری است

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، تحصیلی ، پژوهش ، نظریه