بررسی و تحلیل جایگاه ورزش در شادابی و میزان یادگیری دانش آموزان ابتدایی

یکی از عوامل اصلی فرایند جامعه پذیری، مدرسه است که اهمیت آن در نظام آموزشی هر کشوری بیش از پیش احساس می شود. ارتقاء سطح یادگیری دانش آموزان، یک عامل مهم برای ارتقای کیفیت نظام آموزش در مدارس، می باشد. ایجاد نشاط و شادابی یکی از موثرترین راه ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است، مدرسه بعنوان یک نهاد می تواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن بوجود آید خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل می گیرند، مسئولیت پذیرو هدفمند می گردند، دید مثبت به زندگی پیدا می کنند.از جمله مباحثی که در سال های اخیر در رویکرد روانشناسی مثبت مورد توجه قرار گرفته است، مبحث شادی است. واژه شادی مفهومی روانشناختی است که دارای تعاریف و ابعاد مختلفی می باشد.شادکامی، تاثیر مهمی در موفقیت افراد دارد. و باشخصیت و روحیه افراد، ارتباط مستقیم دارد. فردی که روحیه شاد دارد، در انجام دادن فعالیت های روزانه، مثبت اندیشی راسرلوحه فعالیت های خود قرار می دهد و بهتر از دیگران برای مشکلات کوچک و بزرگ، چاره اندیشی می کند. به تعبیری دیگر،شادکامی، زمانی به وجود می آید که انسان، از خود و محیط اطراف خود، احساس رضایت بیشتر داشته باشد. ، هدف ا صلی مقاله ارائه رو شی جهت تقویت روند یادگیری وشادابی دانش آموزان از طریق ورزش می باشد. درنتیجه ورزش می تواند تاثیر بسزایی در شادابی و نشاط دانش آموزان دختر و پسر داشته باشد. دانش آموزانی که از لحاظ روحی و روانی در شرایط مطلوبتر قرار داشته باشند بدون شک می توانند بهتر، سریعتر و با آرامش بیشتر مطالب را فرابگیرند این دانش آموزان با روحیه در مراحل دیگر زندگی نیز موفقترند.

کلیدواژه ها:

ورزش ، شادابی ، یادگیری