اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرسختی روان شناختی در پرستاران بخش کووید-۱۹ بیمارستان بوعلی سینا

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرسختی روان شناختی در پرستاران بخش کووید-۱۹ بیمارستان بوعلی سینا شهر ساری بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. به طوری که دو گروه آزمودنی به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه پرستاران بخش کووید-۱۹ بیمارستان بوعلی سینا شهر ساری در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۶۵ نفر تشکیل دادند. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از پرستاران بخش کووید-۱۹ بود که با روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شده و سپس با استفاده از گمارش تصادفی در یکی از دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سرسختی روانشناختی اهواز (کیامرثی و همکاران، ۱۳۷۷) استفاده شده است. در ادامه آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طبق الگوی باند و هیس(۲۰۰۴) طی ۸ جلسه مشاوره گروهی ۹۰ دقیقه ای هفته ای دو بار بر روی گروه آزمایش اعمال و در نهایت از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، در بخش آمار توصیفی از فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس با نرم افزار SPSS-۲۴ استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان دادند که، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرسختی روان شناختی در پرستاران بخش کووید-۱۹ بیمارستان بوعلی سینا شهر ساری موثر است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، سرسختی روان شناختی ، کووید-۱۹