ارتباط ابعاد فعالیت بدنی با رضایت زندگی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط ابعاد فعالیت بدنی با رضایت زندگی دانشجویان تدوین شده است. روش پژوهش کمی توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان تمامی دانشجویان دانشگاه مازندران، شمال آمل و نوشیروانی بابل می باشند که تعداد ۳۸۴ نفر مطابق با جدول مورگان و حجم جامعه نامحدود بر اساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه فعالیت بدنی فراغتی کانگ (۲۰۱۰) و رضایت از زندگی داینر (۱۹۸۵) جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS وAMOS استفاده گردید. با توجه به نتایج آزمون همبستگی پیرسون بین فعالیت بدنی فراغت و رضایت از زندگی (Sig=۰/۰۰۱، r=۰/۳۹۸)، رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین مدل ارتباطی تحقیق دارای برازش لازم می باشد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت فعال ، دانشجویان ، تربیت بدنی و علوم ورزشی