اثربخشی آموزش مبتنی بر نقشه مفهومی بر انگیزه پیشرفت و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی روش آموزش مبتنی بر نقشه مفهومی بر انگیزه پیشرفت و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر سبزوار تشکیل دادند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. درنتیجه تعداد ۵۰نفر از دانش آموزان دخترپایه ششم ابتدایی شهر سبزوار در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۰ با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل ( هر گروه ۲۵ نفر) قرارگرفتند. گروه آزمایش در درس علوم با روش آموزش مبتنی برنقشه مفهومی به مدت ۱۵جلسه ۵۰دقیقه ای و گروه کنترل با روش سنتی آموزش دیدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه انگیزه پیشرفت A.M.T هرمنس (۱۹۹۷) با پایایی ۰/۸۴ و روایی ۸۳/ و پرسشنامه خودپنداره تحصیلی کوپر اسمیت وپیریتو منداگلیوبر با پایایی ۰/۹۰ و روایی ۲۲/ ۰ تا ۰/۷۱ استفاده گردید. داده های حاصل از این طرح با استفاده از روش های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و روشهای آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره) با کمک نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که روش آموزش مبتنی بر نقشه مفهومی برانگیزه پیشرفت و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر نقشه مفهومی ، انگیزه پیشرفت ، خودپنداره ی تحصیلی