بررسی نقش رفتارهای دینی والدین و سبک های فرزند پروری آنها بر التزام عملی فرزندان نسبت به دین شهرستان انگوران سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

هدف این پژوهش آن است که به بیان عوامل تاثیر گذار درخانواده که برتربیت دینی فرزندان نقش دارد می پردازد نظیر نقش رفتارهای دینی والدین و سبک های فرزند پروری آنها بر التزام عملی فرزندان نسبت به دین. مطالعه حاضر در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد، و برای بدست آوردن اطلاعات مربو ط به آزمون شوندگان از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. روش نمونه گیری از نوع طبقه ای تصادفی می باشد وجامعه ی آماری این پژوهش کلیه والدین دانش آموزان ودانش آموزان سال سوم مقطع متوسطه دوره دوم دختر و پسر شهرستان انگوران در سال تحصیلی،۱۴۰۱- ۱۴۰۰ می باشد. نتایج یافته ها جاکی از ان است که رفتار دینی والدین و التزام عملی دانش آموزان در حد متوسط می باشد. سبک تربیتی غالب والدین دانش آموزان مقتدرانه است. بین رفتار دینی والدین و التزام عملی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد رفتار دینی ۳۹ درصد تغییرات التزام عملی را پیش بینی می کند. بین سبک تربیتی مستبدانه والدین و التزام عملی دانش آموزان رابطه منفی و معناداری مشاهده شد. همچنین بین سبک تربیتی مقتدرانه و سهل گیرانه والدین و التزام عملی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. سبک تربیتی مقتدرانه والدین ۴۴ درصد، سبک تربیتی سهل گیرانه ۰/۱۵ و سبک تربیتی مستبدانه ۰/۰۹ تغییرات التزام عملی دانش آموزان را پیش بینی کرده است و بین میانگین التزام عملی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار می باشد.

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت دینی ، خانواده ، سبک تربیتی