بررسی رابطه دانش آفرینی در ورزش و سلامت روان دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه

امروزه، مفهوم سلامت روان بیش از هر چیز بر سازگاری و مطابقت فرد با محیط تاکید می کند و بر آن است تا آدمی را در برقراری و حفظ تعادل درونی با محیط و شرایط بیرونی توانایی بخشد. هدف اصلی این تحقیق بر بررسی رابطه دانش آفرینی در ورزش و سلامت روان دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه است. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه به تعداد ۴۳۵۹ نفر بودند. با مراجعه به جدول مورگان تعداد ۳۵۱ نفر به عنوان نمونه آماری به شکل خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. محقق از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) و پرسشنامه دانش آفرینی لاوسون (۲۰۰۳) برای جمع آوری داده های آماری استفاده کرد. در بخش آمار توصیفی از مشخصه های آماری مانند فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی آزمون های تحلیل واریانس، ضریب آلفای کرونباخ و مجذور ضریب همبستگی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد بین دانش آفرینی و مولفه های آن و سلامت روان دانش آموزان متوسطه دوم شهر کرمانشاه رابطه ی معناداری وجود دارد. درنتیجه باید به توانمندسازی دانش آموزان و ایجاد ساختار مناسب در جهت ایجاد فضای محرک مستعد و خلاق توجه شود و مسئولان به طور مستمر باید آمادگی پذیرش اندیشه های نوین و بدیع را از دانش آموزان داشته باشند تا موجبات برای ارتقای عملکرد و در مسیر سلامت روان دانش آموزان فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

دانش آفرینی ، ورزش ، سلامت روان ، دانش آموزان متوسطه