بررسی تطبیقی تاثیرات اردوهای دانش آموزی در بهداشت روانی دانش آموزان

پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی و شبه آزمایشی است که با هدف بررسی تطبیقی تاثیر اردوهای زیارتی امامزادگان با اردوهای سیاحتی بر بهداشت روانی دانش آموزان اجرا گردیده است. بدین منظور تعداد ۷۰ نفر از دانش آموزان یک مدرسه در دو گروه ( ۳۵ نفر در اردوهای سیاحتی و ۳۵ نفر در اردوهای زیارتی) با در نظر گرفتن متغیرهای جنسیت, سن و سواد، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. هر دو گروه هم قبل و هم بعد از بازگشت از اردو آزمون سلامت عمومی ۲۸(GHQ) سوالی را تکمیل کردند. سپس داده های ۷۰ آزمودنی جمع آوری و نتایج با استفاده از آزمون آماری t تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که دو گروه, هم در هنگام عزیمت و هم در هنگام برگشت از سفر در متغیر سلامت روانی با هم دیگر تفاوت معناداری دارند. به عبارتی، گروه زیارتی در هر دو مرحله از بهداشت روانی بالاتری برخوردار بود. هم چنین نتایج نشان داد که زیارت امامزادگان، به طور معناداری در مقایسه با سیاحت باعث کاهش علائم و ارتقاء بهداشت روانی زائرین گردیده است و این تفاوت به جز در بعد علائم جسمانی در سایر ابعاد افسردگی, اضطراب و سازگاری اجتماعی معنادار بود. جالب مقایسه گروه زیارتی در دو مرحله عزیمت و بازگشت نشان داد که اگرچه زیارت علائم اضطراب, افسردگی را کاهش داده و باعث افزایش سازگاری اجتماعی افراد شده است؛ولی در بعد علائم جسمانی تغییر معناداری ایجاد نکرده است؛ اما سفر سیاحتی، به طور کلی، چندان تفاوت معناداری در بهداشت روانی افراد ایجاد نکرده است.

کلیدواژه ها:

اردو ، اردوهای زیارتی و سیاحتی ، بهداشت روانی ، اضطراب – افسردگی