بررسی تاثیرگذاری خودپنداره در توسعه ی رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه ۲ زاهدان

هدف اصلی پژوهش حاضربررسی تاثیرگذاری خودپنداره در توسعه ی رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه ۲ زاهدان است که به صورت توصیفی با بهره مندی از مقالات منابع مرتبط با موضوع و شیوههمبستگی با درنظر گرفتن ۴ سوال ۴ گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۶۷۴ و جامعه ی آماری کل دانش آموزان و ۶۵۷ دانش آموز به عنوان نمونه آماری به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید، ارزشهای اخلاقیمانند مسئولیت پذیری ،احترام به حقوق دیگران ، همکاری ، صداقت ، شجاعت و مهارتهای ارتباطی باید در مدرسه برنامه ریزی گردد و مانند سایر دروس به طور مستقیم درکلاس و مدرسه تدریس شود. این ارزشها ورفتارهای منطبق با آن در انسان ذاتی و خودانگیخته نیست، بلکه در طی رشد کودک و در اثر ارتباط با بزرگسالان باید آموخته و درونی گردد. شرط اساسی برای پذیرش مسئولیت و تقویت تعهد اجتماعی دانش آموزان ، رشداجتماعی آنان است .به طوری که افراد بتوانند در جامعه اظهار نظر ، ایفای نقش و انتقاد کنند و مسئولیتی بپذیرند. قبل از ورود دانش آموزان به جامعه ، مدرسه و آموزش رسمی باید روحیه ی گروه گرایی را در آنان تقویتکنند براساس استنباط های انجام شده می توان نتیجه گرفت که خودپنداره مثبت، اجتماعی و تحصیلی بر رشد اخلاقی دانش آموزان ابتدایی نضرت آباد است.پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی پیرامون ابعاد خودپنداره تحصیلی نوشته شود.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، توسعه ی رشد اخلاقی دانش آموزان ، آموزش و پرورش ناحیه ۲ زاهدان