بررسی روش ها و راهکارهای تربیت در نهج البلاغه

معلم می کوشد تا با اتخاذ روش ها و تدابیر خاص معلمی رفتارهای کودکان را در جهت خاص شکل دهد. برای این منظور و یا تغییر رفتار به اتخاذ شیوه های متعددی نیازمند است از این جمله این شیوه ها ارائه الگوی پند و موعظه تشویق ، تنبیه و غیره می باشد . روشهای تربیتی که به کودکان اتخاذ می شود از اهمیت خاصی برخوردار است. روشهای نادرست تربیتی از قبیل : توهین ، سرزنش ، عدم ارائه محبت و تنبیه بدنی موجب عدم ارضای نیازهای اساسی کودک از قبیل احساس امنیت ، احساس ارزشمندی بودن ، احساس اعتماد به نفس و احساس استقلال خواهد شد. در مقابل عدم ارضای این گونه نیازهای اساسی موجب عدم تعادل در وجود او شده و رشد همه جانبه به خصوص رشد روانی و معنوی او را مختل می کند و از او انسانی با رفتارهای نامتعادل و ناهنجار می سازد.این مقاله به بیان روش ها و راهکارهای تربیت بر اساس دیدگاه های امام علی(ع) در نهج البلاغه پرداخته و در ارائه راهکارها و شیوه ها به ابعاد عاطفی و درونی فرزند توجه بسیاری شده است. پرداختن به این نوع نگرش ها در تمام شیوه ها از جمله الگوبرداری و پیشگیری، تذکر و یادآوری، محبت و مدارا، عبرت آموزی و بصیرت آفرینی و بالاخره تشویق و تنبیه به منظور تربیت فرزند، نیاز عاطفی و مقتضای فطرت فرزندان است، که از دیدگاه های گوناگون قابل بحث است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت اسلامی ، الگوی تربیت ، سعادت ، اصلاح.