نبود علایم تیپیکال قلبی در بیماران دیابتیک

مقدمه : بیماری قند یا دیابت یکی از شایعترین بیماری های متابولیکی است. علامت مشخصه آن میزان قند خون بالای ۱۲۰ میلی گرم در دسی لیتر در حالت ناشتا است و از دیگر نشانه های آن پرخوری و پرنوشی است. دیابت در اثر کاهش تولید انسولین در بدن یا کم شدن اثر انسولین در سوخت و ساز مواد قندی حاصل می شود. بیماری قلبی در افراد دیابتی شایع است. داده های انجمن ملی قلب از سال ۲۰۱۲ نشان می دهد ۶۵٪ از افراد دیابتی به دلیل نوعی بیماری قلبی یا سکته خواهند مرد. در حالی که در همه افراد دیابتی احتمال ابتلا به بیماری قلبی افزایش می یابد ، این بیماری در مبتلایان به دیابت نوع ۲ بیشتر مشاهده می شود. در حقیقت ، بیماری قلبی علت شماره یک مرگ و میر در میان افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ است. شایعترین علت بیماری قلبی در فرد دیابتی ، تصلب شرایین (یا تصلب شرایین کرونر) است. نه تنها افراد دیابتی بیشتر در معرض خطر بیماری های قلبی هستند ، بلکه در معرض خطر بیشتری برای نارسایی قلبی قرار دارند.هدف :ضرورت ارزیابی وشرح حال گیری دقیق در بیماران دیابتی معرفی بیمار : بیمارخانم ۶۰ ساله با شکایت اصلی ضعف وبیحالی که طی تماس همراهان با اورژانس ۱۱۵ اظهار داشتند که بیمار از یک ساعت قبل دچار ضعف وبیحالی شده که کنترل علایم حیاتی انجام شد :BP:۱۳۰/۸۰ BS:۱۲۳ RR:۱۶ SPO۲:۹۵ PR:۸۸ که پس از شرح حال گیری و ارزیابی براساس مقیاسSAMPLE انجام شد که مشخص گردید شرایط فعلی بیمار به دلیل سکته قلبی میباشدکه پس از اخذ ECG و ارسال آن برای پزشک مرکز تشخیص ACUT MI مطرح گردید، کد ۲۷۴اعلام و بیمار با انجام اقدامات درمانی لازم به مرکز درمانی مربوطه منتقل گردید.

کلیدواژه ها:

دیابت ، ACUT MI