یک مورد گزارش عدم تشخیص سندرم هایپرویسکوزیته (HVS ) با استفاده از یافته های آزمایشگاهی

مقدمه : بیمار خانم ۳۹ ساله هوشیار و با شکایت درد شکم به طور سرپایی به اورژانس مراجعه و در سطح ۲ تریاژ میگردد. بیمار سابقه PCR مثبت در ۵ روز گذشته داشته ولی از ۲ روز اخیر دچار درد شکم و بی اشتهایی گردیده است. بیمار توسط متخصص طب اورژانس ویزیت و دستورات و ارسال آزمایشات کامل شامل CBC، CRPو ... داده می شود. متخصص طب اورژانس بدون توجه به جواب HB= ۲۲ و HCT=۶۳ بدلیل داشتن PCR مثبت با تشخیص کرونا با متخصص عفونی هماهنگی نموده و بیمار به بخش عفونی منتقل می گردد. طی ۲۰ ساعت زمان بستری بیمار تا فوت بیمار تشخیص قطعی کرونا بدون توجه به نتایج آزمایشات گذاشته می شود. درنهایت بیمار با تشخیص سندرم هایپر ویسکوزیته و ایسکیمی مزانتر فوت می شود. سندرم هیپرویسکوزیته (HVS) یک اورژانس انکولوژیک است که به طور کلاسیک با سه گانه نقص عصبی، تغییرات بینایی و خونریزی مخاطی خود را نشان می دهد. افزایش ویسکوزیته خون نتیجه تغییر شکل گلبول های قرمز خون یا افزایش پاتولوژیک پروتئین های سرم، گلبول های قرمز (RBC)، گلبول های سفید (WBC) یا پلاکت ها است. نتایج پاراکلینکی نقش موثری در تشخیص افتراقی اغلب بیماران دارد که در این کیس هیچ توجهی به این مورد نشده است .

کلیدواژه ها:

کرونا ، سندرم هایپرویسکوزیته ، تشخیص افتراقی ، نتایج پاراکلینیک