گزارش یک مورد فلج بل در بارداری

مقدمه و هدف: فلج بل، ضعف به سرعت پیشرونده اعصاب صورت است که به دنبال درگیری عصب فاسیال و کرانیال هفت ایجاد می شود. این عارضه معمولا یک طرفه است که می تواند منجر به فلج جزئی یا به ندرت فلج کامل صورت شود. بروز فلج بل در بارداری و غیر بارداری یکسان است اما در دوران بارداری دوره بیماری طولانی تر و پیش آگهی آن بدتر است و بیشتر موارد در سه ماهه سوم یا دوره پس از زایمان (۲ هفته اول) بروز می کند. اگرچه در اکثر بیماران بهبودی کامل یا نسبی حاصل می شود، اما در زنان باردار بیشتر احتمال دارد که دچار فلج پایدار کامل یا نسبی صورت شوند. در حال حاضر پاتوفیزیولوژی فلج بل در بارداری به خوبی مشخصی نشده است. هدف از این مطالعه گزارش یک مورد فلج بل در بارداری همراه با مصرف آسپرین است.معرفی بیمار: بیمار، خانم باردار ۳۳ ساله با سن حاملگی ۳۶ هفته بود که بارداری سوم خود را تجربه می کرد. بیمار با شکایت بی حسی در زبان و لثه، خشکی لب، افتادگی گوشه لب سمت راست، بی حسی سمت راست صورت، افتادگی پلک و ابروی همان سمت، از ۲ روز گذشته، به مطب پریناتولوژیست مراجعه کرده-بود. پس از معاینه توسط پزشک، مادر باردار همان روز با تشخیص احتمالی فلج بل در زایشگاه بنت الهدی بجنورد به مدت ۴ روز بستری شد. آزمایش فاکتورهای خون و ادرار، تست بیوفیزیکال پروفایل و تصویربرداری مغناطیسی از مغز برای وی درخواست شد. در طی دو روز بستری در بیمارستان، علایم فوق تشدید شده بود به طوری که مادر دشواری بیشتر در خوردن و آشامیدن، اختلال در حالت های چهره مثل خندیدن، لبخند زدن و اخم کردن، ضعف بیشتر در صورت، ناتوانی در بستن کامل چشم و صدای وزوز در گوش را تجربه کرد. مادر سابقه ضربه به سر و صورت، گوش درد، ترشح از گوش و تب را ذکر نمی کرد. سردرد، تاری دید، درد قفسه سینه و اپی گاستر نداشت. بیمار سابقه استرس و تنش روانی به دلیل بحث و مشاجره خانوادگی در روز قبل از شروع علائم بیماری را بیان کرده بود. شاخص توده بدنی مادر پیش از بارداری ۱۹/۵۷ بود. میزان وزن گیری او در طول بارداری تا هفته ۳۶، ۱۹ کیلوگرم بود که بیشتر از میزان قابل قبول برای شاخص توده بدنی او بود. بیمار قرص آسپرین از هفته ۱۶ بارداری به دستور پزشک زنان مصرف میکرده که مادر علت مصرف آن را نمی دانست، که با شک به فلج بل در زمان بستری مصرف آن قطع شده بود. فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بیمار در دوران بارداری به ترتیب ۱۱۰ میلی متر جیوه و ۷۰ میلی متر جیوه بوده. تاریخچه واکسیناسیون او کامل بود. ۸ سال از آخرین تزریق واکسن توام بزرگسال و ۵ ماه از تزریق نوبت دوم واکسن سینوفارم (واکسن کرونا ویروس) او گذشته بود. با توجه به علایم بالینی بیمار و نتایج آزمایشات و MRI تشخیص فلج بل محرز شد و بیمار جهت تکمیل درمان به متخصص مغز و اعصاب ارجاع داده شد و درمان ۶ روز پس از شروع علائم بیماری برای بیمار آغاز شده بود. بیمار مصرف قرص پردنیزولون ۵۰ روزانه یک عدد بعد از صبحانه به مدت ۱۰ روز و آسیکلوویر ۱۰۰۰ هر ۱۲ ساعت به مدت ۱۰ روز و قطره اشک مصنوعی (آرتیپیک ادونسد) ۰/۱۵ درصد هر ۶ ساعت یک قطره را طبق توصیه پزشک متخصص مغز و اعصاب آغاز کرده بود. همچنین جلسات فیزیوتراپی برای او توصیه شده بود که فقط ۴ جلسه را شرکت کرده بود و بعد از آن تمرینات و ماساژها را خودش در منزل انجام داده بود. در ویزیت حضوری مادر یک ماه بعد از زایمان علایم بالینی فلج بل از بین رفته بود با این وجود مادر اظهار می کرد که در زمان خمیازه کشیدن، چشم سمت راستش به طور غیرارادی بسته می شود.