سندرم آنتی فسفولیپید در مادر باردار

مقدمه : یک بیماری اتوایمون است که تازه شناخته شده است. در این بیماری که بیشتر در زنان جوان دیده میشود، آنتی بادی هایی برعلیه ماده ی فسفولیپید که بطور طبیعی در بدن وجود دارد، ساخته میشود. مهمترین علامت بالینی سندروم آنتی فسفولیپید لخته شدن خون در وریدها و شریان های بدن (و در نتیجه انسداد آنها) است. این سندروم معمولا همراه با بیماری های دیگری دیده شود که شایعترین آنها بیماری لوپوس است. میزان شیوع آنرا حدود ۱% بیان کرده اند. در دوران بارداری این نسبت به ۱ به ۵ در بین افراد جامعه می رسد.هدف : ارتقاء سطح آگاهی کادر درمان به جهت کنترل دقیق تنفس نوزادان و تشخیص زود هنگام و به موقعه آترزی کوان در نوزادان و درمان سریع آن.معرفی بیمار : خانم ۲۹ ساله با سن بارداری ۳۱ هفته، G۵AB۳P۱، PLT=۴۵۰۰۰ و HCT=۳۵.۹ با تشخیص سندروم آنتی فسفولیپید و سابقه مصرف اناکساپارین و آسپرین از ۶ هفتگی را ذکر می نماید. و سابقه ترومبوسیتوپنی در بارداری قبلی دارد. آزمایشات تخصصی لوپوس ارسال گردید که مثبت بود. (لوپوس آنتی کوآگلانت و آنتی کاردیولیپین) پالس متیل پردنیزولون جهت بیمار شروع گردید و اناکساپارین ادامه یافت. مشاوره روماتولوژی و هماتولوژی روزانه انجام گردید. مراقبتهای پرستاری جهت پیشگیری از تروما و تزریقIM، اجراء گردید. همچنین استفاده از جوراب واریس و بانداژ الاستیک جهت پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی DVT، آمبولی ریه و سقط یا مرده زایی انجام شد. اموزش های لازم در خصوص استفاده از داروهای ضد انعقاد و رژیم درمانی مناسب داده شد و در نهایت جهت ادامه درمان به بیمارستان امام خمینی تهران اعزام گردید. بحث و نتیجه گیری: در خصوص ابتلای زنان باردار به این سندرم باید توجه نمود که درمان های پیشگیری کننده و رعایت نکات بهداشتی در بارداری، برای اجتناب ازعوارض این سندرم نظیر پره اکلامپسی، ترومبوز عروقی و.... بسیار ضروری است.

کلیدواژه ها:

ترومبوز ورید عمقی ، سندروم آنتی فسفولیپید