اسیدکاری در سازندهای کربناته و تاثیر آن بر روی ضریب پوسته

یکی از روش های افزایش تراوایی در نواحی آ سیب دیده اطراف مخزن، تزریق سیال اسیدی به درون آ ن است. میزان بازدهیاین فرآیندها در مخازن کربناته تا حد زیادی وابسته به ایجاد مسیرهایی کرمی شکل در محیط متخلخل است. شکل گیریاین مسیرهای پرتراوا عمدتا متاثر از دبی و حجم تزریق سیالات اسیدی در سازند کربناته است. به شکلی که وجود یک دبیو حجم بهینه برای سیالات تزریقی همواره مورد تائی د مطالعات آزمایشگاهی گذشته بوده است. در این پژوهش، برایبهینه سازی نرخ و حجم مراحل اصلی عملیات اسیدکاری (پیش شویی، اسیدکاری انحرافی، اسیدکاری اصلی و پس شویی) ازنرم افزار Design Expert با کمک مدل مرکب مرکزی استفاده شد. با توجه به ویژگی های پتروفیزیکی مخزن مورد نظر ششپارامتر کمی مستقل (نرخ سیال انحرافی، حجم سیال انحرافی، نرخ سیال اصلی، حجم سیال اصلی، نرخ سیال پس شوینده،حجم سیال پس شوینده) انتخاب شده است و در کل ۷۷ آزمایش طراحی شد که برای هر یک از این آزمایش ها سه پارامتروابسته (بیشترین فشار ته چاهی، طول کرم چاله ایجادشده و ضریب پوسته نهایی مخزن) با استفاده از نرم افزار اسیدکاریStimpro ۲۰۱۸ محاسبه شد. در نهایت با توجه به محدودیت های موجود در مخزن (ایجاد بیشترین فشار ته چاهی به شرطعبور نکردن از فشار شکست سازندی، ایجاد کرم چاله هایی به طول ۳/۳ft برای پوشش دادن عمق آسیب موجود در اطرافدهانه چاه و به حداقل رساندن ضریب پوسته نهایی مخزن) پاسخ ها ی مسئله مورد آنالیز قرار داده شدند و مقادیر مناسب برایدبی و حجم پارامترهای مستقل کمی توسط نرم افزار Design Expert پیشنهاد شدند.

کلیدواژه ها:

اسیدکاری ماتریسی ، ضریب پوسته ، کرم چاله ، مدل نیمه تجربی