تحلیل نگرش روستاییان نسبت به گردشگری روستایی با استفاده از نظریه رفتار برنامه ریزی شده (مورد مطالعه: بخش درودزن شهرستان مرودشت)

هدف پژوهش حاضر، تحلیل نگرش روستاییان نسبت به گردشگری روستایی  با استفاده از نظریه رفتار برنامه­ ریزی شده در منطقه درودزن شهرستان مرودشت بود. داده­ های مورد نظر با کمک پرسشنامه از ۲۵۰ نفر از روستاییان منطقه­ مورد مطالعه بدست آمد که بر اساس جدول نمونه­ گیری کرجسی و مورگان به روش تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شده بودند. روایی صوری پرسشنامه، توسط متخصصان توسعه روستایی دانشگاه یاسوج تایید و پایایی ابزار سنجش نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ که مقدار آن بین ۶۱۰/۰ تا  ۸۶۸/۰ به دست آمد، مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که، بین نگرش نسبت به گردشگری روستایی و متغیرهای میزان درآمد از منبع گردشگری روستایی، آگاهی، سودمندی درک شده، مشاهد، ارزش، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتاری محسوس و تجربه فعالیت در زمینه­ ی گردشگری روستایی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج نیز پیشنهاد می­ شود که، برنامه­ های توانمندسازی حرفه­ ای روستاییان در قالب مجموعه­ ای مدون و جامعی (شامل اطلاعات و مهارت های مورد نیاز صنعت گردشگری) تدوین شده و بر اساس نیازسنجی دقیق نسبت به اجرای آن اقدام شود. همچنین، توجه هر چه بیشتر جامعه به صنعت گردشگری (به عنوان مثال از طریق تبلیغات در رسانه­ های انبوهی و گروهی و دیگر برنامه­ های آموزشی) می­ تواند باعث مساعد شدن نگرش افراد نسبت به گردشگری روستایی باشد.

کلیدواژه ها:

نگرش ، نظریه رفتار برنامه ­ریزی شده ، گردشگری روستایی ، درودزن ، مرودشت