بازنمایی هویت در گزارش فوتبال جام جهانی در مقاطع مختلف زمانی

این پژوهش کوشیده است با رویکردی جامعه شناختی و گفتمانی به تحلیل روایت یک گزارشگر ورزشی واحد در دو دوره تاریخی بپردازد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فضای اجتماعی و سیاسی موجود در جامعه بر نحوه روایت یک گزارشگر است تا میزان تاثیر و تاثر یک روایت ورزشی از ساختار هویت ملی آشکار گردد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و داده های پژوهش برگرفته از گزارش دو بازی جام جهانی فوتبال ایران-استرالیا (۱۹۹۸) و ایران-اسپانیا (۲۰۱۸) است. نمونه های زبانی مورد بررسی، جملات گزارشگر در لحظات هیجانی بازی است که در سه بخش «کنش گر های اجتماعی»، « کنش» و «واکنش» شرکت کنندگان به کنش ها مورد تحلیل قرار گرفته اند. سپس با استفاده از رویکرد هویت دهی ون لیوون (۱۹۹۶) کیفیت و کمیت برجسته سازی هویت فردی و ملی در این نمونه ها مطالعه شد. در این پژوهش، متغیر انسانی -گزارشگر– به عنوان متغیر ثابت و مقتضیات اجتماعی و سیاسی دو مقطع زمانی مختلف، به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که تحت تاثیر شرایط اجتماعی-سیاسی، رویکرد گفتمانی یک گزارش ورزشی می تواند از برجسته سازی هویت فردی به سمت برجسته سازی هویت ملی میل کند. همچنین، نشان داده شد که با بهره گیری از هویت دهی طبقه ای و نسبتی به جای نام دهی واسطوره سازی، می توان هویت های فردی را به نفع هویت ملی به حاشیه راند.

کلیدواژه ها:

discourse analysis ، Individual identity ، National identity ، Sport narration ، Soccer