بررسی ابعاد معنایی کاربردهای «گوشت» در ضرب المثل ها و اصطلاحات زبان فارسی

پژوهش زبانشناسی اجتماعی حاضر بر مبنای این فرض که کاربردهای گوناگون واژه ها برانگیخته هستند، به گردآوری و تحلیل عبارات حاوی واژه گوشت در پیکره بی جن خان و ۱۸ فرهنگ لغت و کتب اصطلاحات و ضرب المثل های فارسی پرداخته است و با تجزیه و تحلیل معانی مختلف گوشت، تلاش کرده است انگیزش های معناساز کاربردهای گوناگون این واژه را استخراج و دسته بندی نماید. بر این اساس، ابتدا ۲۸ کاربرد مختلف واژه گوشت از جمله ماهیچه، چیز باارزش، اخلاق، حجم توپر، اعصاب، حلال، زخم، و جز این شناسایی شد. سپس، انگیزش های مجموع این کاربردها در هفت دسته مقدار، کیفیت، تعامل، شکل، مکان، مالکیت و ارزش مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش نشان می دهد که دایره انگیزش های معناساز این مفهوم، محدود به امکانات محیطی، اجتماعی، تاریخی و فرهنگی جامعه زبانی است. این یافته در راستای نتایج تحقیقات قبلی قرار می گیرد و به همراه آنها سرنخی است برای یافتن الگوی کلی مفهوم سازی نظام زبانی.

کلیدواژه ها:

زبانشناسی اجتماعی ، انگیزش های معناساز ، بدن مندی ، فرهنگ ، مفهوم سازی ، گوشت