تحلیل میزان آشنایی و کاربرد واژگان گویش کرمانی در دو گروه سنی و جنسیتی از گویشوران بومی

گردآوری و حفظ گویشها امری ضروری است که متاسفانه با بیتوجهی و سهلانگاری، شاهد نابودی گویشها در مناطق زیادی از ایران هستیم. پژوهش حاضر مطالعهای در حوزه زبانشناسی اجتماعی است که در آن میزان «آشنایی» و «کاربرد» واژگان گویش کرمانی در دو گروه سنی و جنسیتی از گویشوران بومی شامل دانشآموزان ۱۸ ساله و افراد ۴۰ تا ۵۰ ساله بررسی شده است. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و پرسشنامهای است که با روش خوداظهاری پر شدهاند. دادههای پرسشنامه ، ۵۰ واژه از کلمات موجود در گویش کرمانی هستند. در این تحقیق تاثیر مولفههایی همچون سن، جنسیت و میزان تحصیلات والدین در میزان «آشنایی» و «کاربرد» واژگان گویش کرمانی بررسی شدهاند. پس از تجزیه و تحلیل دادهها مشاهده شد که تفاوت معنیداری در میزان «آشنایی» و «کاربرد» واژگان بین دانشآموزان ۱۸ ساله و افراد ۴۰ تا ۵۰ ساله وجود دارد؛ از سوی دیگر، جنسیت بر میزان «آشنایی» با واژگان در دانشآموزان ۱۸ ساله تاثیر نداشت؛ اما بر «کاربرد» واژگان در بین آنها اثر معنادار داشت. در افراد ۴۰ تا ۵۰ ساله جنسیت بر «آشنایی» و «کاربرد» واژگان اثر نداشت. رابطه بین تحصیلات والدین و «آشنایی» با واژگان معنادار بود؛ اما تنها میزان تحصیلات مادران بر «کاربرد» واژگان گویشی توسط جوانان تاثیر معنادار داشت.

کلیدواژه ها:

زبانشناسی اجتماعی ، گویش کرمانی ، جنسیت ، سن ، میزان آشنایی ، میزان کاربرد