بررسی ارتباطات مبتنی بر احساس در بخش هتلداری

هدف اصلی پژوهش حاضر، سنجش مهارت­ های همدلی فرهنگی کارکنان صف پنج هتل­­ ۴ و ۵ ستاره از گروه هتل­ های پارسیان به­ منظور شناسایی نقاط ضعف و قوت و در گام بعدی، ارائه راهکارهای لازم برای بهبود نقاط ضعف است. در این راستا، با استفاده از ابزار پرسشنامه­ و شاخص همدلی قومی-فرهنگی وانگ و همکاران(۲۰۰۳) اقدام به گردآوری داده­ های مد نظر شد. یافته ­های اولیه حاکی از آن بود که حداقل میانگین سنجه­ های این شاخص(۱۱/۴) از حد وسط طیف لیکرت هفت­تایی(۵/۳) بیشتر است. بنابراین، می ­توان بیان کرد که مهارت­ ها و تمایلات همدلی قومی-فرهنگی کارکنان این گروه هتل­ ها، ضعیف نیست. به ­لحاظ روش ­شناسی، نقطه متمایز پژوهش حاضر در مقایسه با پژوهش­ های دیگر مرتبط با شاخص همدلی وانگ یا دیگر شاخص ­های همدلی آن است که در این پژوهش، اقدام به رتبه ­بندی ابعاد مختلف همدلی با استفاده از یکی از روش­ های تصمیم­ گیری چند معیاره شد. در این راستا، به­ منظور تحلیل داده­ ها، از روش­ تصمیم­ گیری چند معیاره تاپسیس و روش وزن­ گذاری انتروپی شانون استفاده شد. نتایج نهایی بیانگر آن است که کارکنان صف هتل ­های فوق، به ­ترتیب در ابعاد اتخاذ دیدگاه همدلی، احساس و بیان همدلی، پذیرش تفاوت­ های فرهنگی و آگاهی همدلی دارای مهارت می­ب اشند. بنابراین، پیشنهاد  می­شود تا مدیران گروه هتل­های پارسیان، دو بعد پذیرش تفاوت­ های فرهنگی و آگاهی همدلی را مورد توجه قرار دهند و کارکنان صف خود را در رابطه با آنها توانمندتر کنند.

کلیدواژه ها:

hoteling ، prioritizing empathic skills ، TOPSIS