بررسی آزمایشگاهی کاربرد سرریزهای کلید پیانو در خروجی سازه زلال ساز
محل انتشار: فصلنامه علوم و مهندسی آبیاری، دوره: 45، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 264
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISE-45-4_010
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1401
چکیده مقاله:
سازه کلاریفایر یا زلالساز سازه ایست مهم در تصفیه خانه که می بایست با حداقل بار سطحی جریان را از خود عبور داده که این امر به ضریب تخلیه آن و کاهش سرعت جریان خروجی بستگی دارد. محققین روش های مختلفی را برای افزایش ضریب خروجی جریان سرریزهای کلید پیانو در کانال ها مورد بررسی قرار داده اند که در این تحقیق با ساخت یک مدل فیزیکی از سازه زلالساز، به ارزیابی هیدرولیک جریان این نوع سرریزها در این سازه مورد بررسی قرار گرفت. برای کاهش بار سطحی این سرریز حالت های مختلفی بهعنوان سناریو در آزمایش ها تعریف گردید. در این مطالعه بررسی تاثیر طول جانبی تاج به عرض سرریز (B/W) با در نظر گرفتن نسبت های ۰۱/۰ =B/W، ۱۶/۰ =B/W و ۲۳/۰ =B/W و تعداد وجوه (N) سرریز بر ضریب تخلیه سرریز کلید پیانو ((Cpk مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج، با افزایش تعداد وجه های سرریز، ضریب دبی افزایش پیدا کرد. با افزایش تعداد وجه های سرریز کلید پیانویی از هشت به ۱۲ با نسبت طول تاج به عرض سرریز ۰۱/۰، درصدهای ۴۳/۶۸، ۵/۷۰ و ۳/۶۱ درصد، نسبت ۱۶/۰ درصدهای ۶۲/۳۶، ۶۱/۴۰ و ۷/۴۴ درصد و نسبت ۲۳/۰، درصدهای ۳/۳۴، ۲/۳۵ و ۳/۳۸ درصد افزایش ضریب تخلیه نسبت به مدل شاهد مشاهده گردید. با افزایش نسبت B/W درسرریزهای هشت، ۱۰ و ۱۲ وجهی از ۰۱/۰ به ۲۳/۰، بترتیب شاهد ۸/۲۶، ۶/۳۶ و ۳/۳۴ درصد، ۶/۳۱، ۷/۴۰ و ۲/۳۵ درصد و ۲/۳۳ ، ۷/۴۴ و ۳/۳۸ درصد ضریب تخلیه نسبت به مدل شاهد افزایش داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یوسف گاطع زاده
دانشجوی دکتری گروه علوم ومهندسی آب، واحد شوشتر، دانشگاه آزاداسلامی، شوشتر، ایران.
محمد حسین پور محمدی
گروه مهندسی آب، مرکز تحقیقات علوم آب و محیط زیست، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
محسن سلیمانی بابرصاد
گروه مهندسی آب، مرکز تحقیقات علوم آب و محیط زیست، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
احسان دریکوند
گروه مهندسی آب، مرکز تحقیقات علوم آب و محیط زیست، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران .
حسین قربانی زاده خرازی
گروه مهندسی آب، مرکز تحقیقات علوم آب و محیط زیست، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران .
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :