بازیابی فرهنگ و هویت شهری ایرانی به کمک معماری باغ موزه با مطالعه نظریه “روح زمانه “ هگل

ایجاد ارتباط بین شهر و مردم، درنتیجه پیوند نسل ها و انتقال فرهنگ و هنر در هر جامعه ای امری ضروری و انکارناپذیر است . آنچه روح بی پروای انسان کنونی را آرام می بخشد و او را برای دقایقی به فکر فرومی برد ، پیوند او با گذشته خویش است . ارتباط انسان با گذشته و فراهم اوردن بستری برای تامل در آن، دغدغه فکری محققان در حال حاضر است اما بطن وجودی همه ی انسانها در این شهرها شکل گرفته است . اهداف پژوهش در جهت بازیابی فرهنگ و هویت گمشده ایرانی به کمک معماری می باشد. بهترین راه ایجاد این ارتباط، ثبت آن به صورت کتبی و مادی در شهر در غالب ”معماری ” است . امروزه ”باغموزه” یک ابزار مهم فرهنگی در جامعه به حساب می آید درواقع باغموزه می تواند به رابطه انسان با محیط طبیعی کمک کند. روش تحقیق پژوهش حاضر، استفاده از کتابخانه ها و بانک های اطلاعات علمی با تحلیل کیفی صورت گرفته است . بررسی نظریه روح زمانه هگل نشان می دهد که هر قوم، جامعه و نسلی اگر بخواهد خود را به دیگر اقوام و بازماندگان خود به درستی بشناساند، نیازمند متوسل شدن به آثار باقی مانده و شناسه هایی بوده است که در هنر آن قوم بروز کرده و تحت تاثیر فرهنگ و تاریخ آن ملت شکل بوده است .

کلیدواژه ها:

هویت ، فرهنگ ، روح زمانه ، هگل ، باغ موزه.