تبیین اصول طراحی جهت کمک به مسیریابی افراد با اختلال شناختی ، مطالعه موردی : مبلمان شهری

مسیریابی در مکانهای عمومی به ویژه مناطق شلوغ شهری به عنوان یکی از مهمترین مشکلات افراد با اختلال شناختی است . طراحان می توانند با استفاده از طراحی صحیح محیط شهری به خصوص مبلمان شهری چنین فضاهایی را برای افراد مسن بهبود بخشند. برای این منظور در پژوهش حاضر به بررسی اختلال شناختی و شناخت کاربر پرداخته شده است . در جهت اطمینان از وجود این اختلال در گروه مورد مصاحبه از پرسشنامه موکا (مونترال) و آزمون وکسلر(بزرگسالان) استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد بیش از۵۰ درصد از میانسالان در حافظه بینایی و ۳۵ درصد در حافظه مربوط به توجه و دقت ، ضعف شناختی داشتند. در این مرحله با گروه دارای اختلال شناختی مصاحبه انجام شد. در بخش ادبیات این پژوهش اطلاعات کتابخانه ای در ارتباط با مسیریابی ، نقشه ذهنی و عوامل تاثیر گزار بر مسیریابی افراد با اختلال شناختی جمع آوری شد. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده مورد تحلیل قرار گرفت تا خروجی های مناسب طراحی مبلمان شهری به دست آید. بررسی ها نشان می دهد ارتقاء محیط شهری با در نظر گرفتن افراد مسن منجر به افزایش شرایط مطلوب جهت مسیریابی درست و افزایش حضورآنها در جامعه می گردد.

کلیدواژه ها:

اختلال شناختی ، مسیریابی ، طراحی فرانسلی ، سالمندان