بررسی نقش برنامه ریزی کاربری اراضی در سرزندگی شهری در شهر کاشان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش برنامه ریزی کاربری اراضی در سرزندگی شهری در شهر کاشان می باشد. روش پژوهش به شیوه توصیفی -تحلیلی می باشد. ابزار پژوهش مشتمل بر دو پرسشنامه برنامه ریزی کاربری اراضی و سرزندگی شهری به ترتیب با ۱۲ و ۱۵ سوال و جامعه آماری شهروندان بالای ۲۰ سال شهر کاشان به تعداد ۲۵۰۰۰۰ نفر حجم نمونه ۳۸۴ نفری بر اساس فرمول کوکران و شیوه نمونه گیری تصادفی در دسترس استفاده شده است . داده های گردآوری شده بر اساس آزمون رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که به طور کلی برنامه ریزی کاربری اراضی در سرزندگی شهری در شهر کاشان بر اساس آزمون رگرسیون تاثیر داشته است و بر این اساس می توان بیان کرد که تامین سرزندگی شهری در شهر کاشان می بایست به عنوان یک دغدغه اساسی از بالاترین سطوح تصمیم گیری و برنامه ریزی شهری حضور داشته و تصمیمات خود را بر اساس سیاست های گوناگون آن برجای گذارد و سپس در مراحل میانی در قالب پروژه هایی نظیر چارچوب طراحی شهری ، دستور کار طراحی کاربری های شهری و طرح های جامع به شکل عینی تری پذیرفته و زمینه را برای اقدامات عملی نظیر زیباسازی و سرزندگی شهر مدنظر قرار گیرد. ایجاد حس مکان و شکل گیری روابط اجتماعی در شهر با پیچیدگی هایی روبرو بوده و نگاه جزیی نگر و مدرنیستی شهرسازان برنامه ریزان شهری در شهر کاشان باعث کاهش حس تعلق مخاطب و به دنبال آن کاهش سرزندگی شهر شده است .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، کاربری اراضی ، سرزندگی شهری ، شهر کاشان.