نقش پیاده راه های شهری در ارتقا کیفیت محیط شهری از دیدگاه شهروندان منطقه ۴ کرمانشاه

مسیرهای عابر پیاده به عنوان بخش جدایی ناپذیر سیستم حمل و نقل شهری و ارتباط دهنده مبدا، مقصد با سواره رو می باشد. با توجه به مسائل و مشکلاتی که وسایل نقلیه موتوری درون شهری به وجود آورده، توجه جدی به پیاده ها می تواند با کاهش مصرف سوخت ، آلودگی هوا، معضلات ترافیکی و هزینه خانوارها همراه باشد. هم چنین سبب افزایش سلامتی جسمی و روحی شهروندان و خلق فضاهای شهری با کیفیتی مناسب خواهد شد. هدف این پژوهش بررسی نقش پیادهراه های شهری در ارتقا کیفیت محیط شهری از دیدگاه شهروندان منطقه ۴ کرمانشاه بود. روش پژوهش حاضر شامل روش توصیفی _تحلیلی ، ارزیابی و پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه ساکنان و مراجعه کنندگان به منطقه ۴ کلانشهر کرمانشاه در بازه زمانی تابستان ۱۴۰۱ بودند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که عدد ۳۸۴ برای حجم نمونه به دست آمد. یافته ها نشان داد که ؛ بین رضایت ساکنین از پیاده راه های منطقه ۴کرمانشاه با بعد کاربری و فعالیت کیفیت محیط شهری در سطح بالایی (۴۱۲/۰) رابطه معنادار وجود دارد، بین رضایت ساکنین از پیادهراه های منطقه ۴کرمانشاه با بعدفرم و کالبد کیفیت محیط شهری در سطح بالایی (۳۴۶/۰) رابطه معنادار وجود دارد، بین رضایت ساکنین از پیادهراه های منطقه ۴ کرمانشاه با بعد اجتماعی _فرهنگی کیفیت محیط شهری در سطح بالایی (۳۲۴/۰) رابطه معنادار وجود دارد و بین رضایت ساکنین از پیاده راه های منطقه ۴کرمانشاه با بعد ملاحظات زیست محیطی کیفیت محیط شهری در سطح بالایی (۴۰۲/۰) رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه های شهری ، کیفیت محیط سکونتی ، شهروندان ، منطقه ۴ کلانشهر کرمانشاه