تجدید نسل محلات شهری؛ مفهوم نوین بازآفرینی و ابعاد و شاخصه ها

مداخلات انجام شده در بافت های شهری در طول ده ه های گوناگون دارای ابعاد شاخصی برای تاثیرگذاری در محدوده های مورد مداخله بوده است . این ابعاد در ابتدا کاملا کالبدی و افراطی بوده و در گذر زمان بعد اجتماعی و فرهنگی در میان این ابعاد ظهور کرد، اما پرداختن به این بعد همیشه مورد اهمال جوامع عملی قرار گرفت . این پژوهش به دنبال ارائه تعریف جدید برای مداخله بازآفرینانه از طریق پرداختن به سیر تکمیل مفهوم آن و اصلاح تعاریف کنونی با توجه به شرایط حال حاضر می باشد. همچنین در پی آن است که ابعاد و شاخصه های تجدیدنسل شهری را در خلال پرداختن به مفاهیم تجدید نسل بشناسد. روش پژوهش به کار گرفته شده از نوع کیفی بوده و سعی شدهاست با مرور اسناد علمی و معتبر کتابخانه ای به بررسی سیر تحول معنایی واژه تجدید نسل شهری پرداخت . با توجه به بررسی های صورت گرفته معنی صحیح تجدیدنسل در محلات شهری بیان شد و این رویکرد به عنوان یک شیوه مداخله نسبتا غیر کالبدی معرفی گردیدهاست ، سپس فرآیند تحقق این مفهوم شرح داده شدهاست و در نهایت با استناد به عناوین مطرح شده ابعاد و همچنین شاخصه های تجدید نسل به تفصیل ذکر گردیده اند.

کلیدواژه ها:

سیر تحول بازآفرینی شهری ، بازآفرینی شهری ، تجدید نسل شهر