زیست پذیری پایدار سکونتگاههای غیررسمی ؛ مطالعه موردی محله بیسیم شهر زنجان

بیان مساله : در دهه های اخیر شهرنشینی در ایران رشد شتابانی داشته که یکی از پیامدهای آن، شکل گیری محلات حاشیه ای و سکونتگاههایی با اسکان غیر رسمی بوده است . یکی از این محلات اسکان غیررسمی ، محله بیسیم شهر زنجان است . این محدوده شهری یکی از متراکم ترین محدودههای سکونتی شهر زنجان محسوب می شود که ذیل عنوان محدودههای اسکان غیررسمی قرار دارد. آنچه از آمار و مشاهدات شهودی عیان است ، این است که محدوده بیسیم وضعیت کالبدی نابه سامانی دارد و از میزان مطلوبیت کافی برای سکونت برخوردار نیست .هدف: هدف از این مقاله سنجش وضعیت زیست پذیری در محدوده بیسیم با بهره گیری از شاخص های زیست پذیری و بررسی میزان اثرگذاری اقدامات و مداخلات شهرسازانه در این محدوده است .روش: این پژوهش از روششناسی توصیفی -تحلیلی بهره می برد. بدین منظور با بهره گیری از شاخص های ارائه شده در متن ، دو پرسشنامه طیف لیکرت برای ساکنین و کسبه تهیه شد. همچنین به منظور سنجش وضعیت کالبدی محدوده از نقشه های GIS، اطلاعات مرکز آمار و نمودار نیز برای تکمیل اطلاعات استفاده گردید.نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش ، آمار مسائل اجتماعی و مصرف، توزیع و تولید مواد مخدر به طرز قابل ملاحظه ای در محله بیسیم زنجان بالاست . سرانه فضای سبز صفر در این محله یکی از نادرترین موارد در خصوص فقدان یک کاربری اساسی است . بنابراین و در شرایطی که هیچ یک از اقدامات و مداخلات صورتگرفته طی سالهای گذشته دارای نتایج ثمربخش در زمینه بهبود وضعیت موجود و کاهش معضلات ساکنین محدوده نبوده است ، برای ارتقاء کفیت محیطی ، ساماندهی فضا و افزایش زیست پذیری می بایست بر فضاهای عمومی و به ویژه فضاهای سبز توجه ویژهای صورت گیرد. این محله به طور ویژه از پتانسیل بسیار خوبی برای تامین سرانه فضاهای باز و نیز ایجاد محدودهها و راسته های تجاری برخوردار است . این امر علاوه بر بهبود شرایط محیطی و ایجاد اشتغال در محله می تواند در کاهش تولید، توزیع و مصرف مواد مخدر نیز موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

محله بیسیم زنجان ، سکونتگاههای غیررسمی ، زیست پذیری ، پایداری