بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری نمونه موردی : محله گلمغان شهر اردبیل

رشد بی رویه و شتابان شهرنشینی و شهرگرایی ، مشکلات زیادی را به همراه داشته است . یکی از این مشکلات عمده، وجود بافت های ناکارآمد شهری است . در سال های اخیر، رویکرد بازآفرینی شهری به عنوان رویکردی متاخر در حوزه مرمت ، برای حل مشکلات بافت های ناکارآمد شهری مطرح شده است . بنابراین هدف اصلی این پژوهش بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری (محله گلمغان) شهر اردبیل می باشد. روش پژوهش حاضر برحسب هدف، کاربردی و شیوه مطالعه برحسب ماهیت تحقیق ، توصیفی - تحلیلی می باشد. برای گردآوری اطلاعات در این مطالعه از روشهای کتابخانه ای و اسنادی ، روش مشاهده مستقیم و روشهای میدانی و پیمایشی مانند مصاحبه با کارشناسان و نخبگان شهری و تهیه پرسشنامه برای بررسی دیدگاه ساکنان استفاده شده است . برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش SWOT استفاده گردیده است . طبق تجزیه و تحلیل و نتایج به دست آمده سازمانهای متولی بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری در محله گلمغان اردبیل می توانند بیشتر روی عوامل داخلی موجود در محله حساب باز کنند. به طوری که ارزیابی عوامل داخلی امتیاز ۱۰/۲ و عوامل خارجی امتیاز ۵۶/۱ را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

بافت ناکارآمد ، بازآفرینی ، شهر اردبیل ، محله گلمغان.