امکان سنجی پیوستن کلانشهر ایرانی به مجموعه شهرهای جهانی

پیشرفت های فن آوری ،تحولات سیاسی ،اجتماعی ،اقتصادی وفلسفی در قرن اخیر جهان را وارد عصر جدیدی تحت عنوان عصر ارتباطات وانقلاب اطلاعاتی کرده است که مهم ترین خصوصیت آن کاهش سریع فاصله های زمانی و مکانی ،ترکیب وقطب بندی نظام های اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی جهان و رشد خیره کننده تولید و مصرف است . این تحولات فرآیندهاوساختارهای اقتصادی ، سیاسی ، مناسبات اجتماعی وکالبد شهرهارا دستخوش تغییرات بنیادین کرده است .روش رویایی کشورها با مقوله جهانی شدن و یا به عبارتی جهانی سازی به دو شیوه می باشد؛ شیوه اول اینکه با روند آرام وتدریجی پدیده جهانی شده منطبق شوند و تغییرات وملزومات مورد نیاز جهانی شدن را متناسب با ویژگی های اجتماعی ،اقتصادی ،سیاسی ایجاد کنند و اما شیوه دوم بدین صورت است که درجهانی شدن به صورت ناگهانی و متناسب با ساختارهای اساسی آن کشورها و شهرها اتفاق نمی افتد.مساله پژوهش به این صورت است که جهانی شدن و جهانی سازی فرآیند و روندی است پر شتاب و پر قدرت که در اندک زمان، کشور ها وشهرهایی را که نتوانند خود را با آن مطابقت دهند در خواهد نورد و آنها را با خواهد برد ولی در صورت پرداختن به بحث پیوستن به آن و بهره برداری مناسب از آن می توان موجبات توسعه اقتصادی و سیاسی ،کالبدی وزیرساختهای کشوررا موجب شد.هدف این پژوهش بررسی امکان سنجی پیوستن کلانشهرهای ایرانی می باشد که روش تحقیق در این پژوهش توصیفی _ تحلیلی است که داده ها و اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای گردآوری شده است ودر نهایت راهبردها و راهکارهای لازم جهت پیوستن به مجموعه شهرهای جهانی را ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، جهانی سازی ، کلانشهر ایرانی ، جهانشهر