مروری بر چیستی رویکرد برنامه ریزی طراحی محور و کاربست آن در ایران

در طرحهای توسعه شهری ، توجه به تعامل بیشتر میان برنامه ریزی و طراحی شهری با اهمیت به ارتقا کیفی محیط ها و فضاهای شهری امکانپذیر است . در میان رویکردهای نوین حوزه شهرسازی و مطالعات شهری ؛ رویکرد برنامه ریزی طراحی محور به مثابه رویکردی میان دو دانش برنامه ریزی و طراحی شهری ، با هدف پاسخگویی به مسائل کیفی محیط های شهری شکل گرفته است . پژوهش پیش رو، درصدد بیان چیستی رویکرد برنامه ریزی طراحی محور است که با تبیین فرآیند رویکرد، اصول و ویژگی های آن به بررسی جایگاه این رویکرد در کشور ایران می پردازد. بدین منظور، در این پژوهش سعی بر آن شده است تا با تکیه بر روش مطالعات اسنادی و کتابخانه ای ، مفاهیم نظام شهرسازی ، برنامه ریزی شهری ، طراحی شهری و نقش طراحی در فرآیند برنامه ریزی شهری تبیین گردند. سپس بر اساس مطالعات پیشین و نظریات و دیدگاههای برآمده از مطالعات اندیشمندان و صاحب نظران این زمینه چیستی و ماهیت رویکرد مطالعاتی بیان شده است . در ادامه نیز با بررسی کاربست و جایگاه رویکرد برنامه ریزی طراحی محور در کشور ایران، ارتباط میان نظام برنامه ریزی شهری ، نظام طراحی شهری و رویکرد تعاملی برنامه ریزی طراحی محور میان این دو نظام مشخص شده است . نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهند؛ توجه به ملاحظات برنامه ریزانه در مقیاس خرد و هم چنین توجه به ملاحظات طراحانه در مقیاس کلان سبب هماهنگی و هم سویی اهداف برنامه ریزانه و طراحانه در یک راستا می شود و تحقق اهداف نظام شهرسازی نیز میسر می گردد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی طراحی محور ، برنامه ریزی شهری ، طراحی شهری ، کشور درحال توسعه ، ایران.