کاهش اثرات محیط زیستی واکنش سیلیس -قلیا در بتن با استفاده از پودر ضایعات سنگ مرمر

با وجود چندین کشور که با هدف تولید انرژی پاک و قابل تجدید احتراق زغال سنگ را متوقف کرده اند، به افزودن مواد معدنی جایگزینی نیاز است که بتوانند جای خاکستر زغال سنگ را بگیرند و از مزایای مشابهی برخوردار باشند. در این بررسی به استفاده از پودر ضایعات سنگ مرمر (WMP) بعنوان یک روش اقتصادی در کنترل واکنش سیلیس - قلیا (ASR) اشاره می شود. سنگدانه های واکنش زا بهمراه WMP حاصل از صنعت مرمر محلی (پاکستان) به نسبت های مختلف و از ۵% تا ۵۰ % جرم سیمان مورد استفاده قرار گرفتند. تست های معیار فعالیت مقاومت و تحلیل گرمایی انجام شدند تا مقاومت مکانیکی و انرژی های جنبشی هیدراسیون در ترکیبات ملات حاوی WMP مورد بررسی قرار گیرند. انبساط ASR در ملات حاوی سنگدانه های واکنشی به دلیل افزودن WMP کاهش یافت و در ۲۸روز نسبت به حد %۲۰/۰ برای ترکیبات حاوی WMP معادل ۳۰% یا بیشتر طبق استانداردهای جدید کمتر بود. گرچه نمونه های تحت کنترل بدون WMP بدلیل ASR باعث ایجاد ترکهای ریزی در سطح شدند، نمونه های حاوی WMP سالم باقی ماندند. در اسکن میکروسکوپ الکترونی به همراه تحلیل اسپکتروسکوپی اشعه ایکس پراکنده انرژی کاهش ASR در نمونه های حاوی WMP دیده شد. بنابراین می توان گفت که با استفاده از WMP بعنوان جایگزین سیمان، یک کاربرد با ارزش به یک محصول جانبی موجود در خاک بوجود آمده و از انتشار مضر ناشی از تولید سیمان کاسته می شود، و مزیت دیگر آن کاهش ASR در ساختارهای بتنی است .

کلیدواژه ها:

پودر ضایعات سنگ مرمر (WMP) ، سنگدانه واکنش زا ، واکنش سیلیس -قلیا ، (ASR) ، ماندگاری ، دوام