بررسی تاثیر عمل آوری در محیط خود-ترمیم بر بتن های سبک آسیب دیده در دمای بالا

مقاومت نسبتا پایین در برابر آتش سوزی ، یکی از نقاط ضعف بزرگ ساختمانهای با اسکلت بتنی به شمار می رود. هر چند امروزه بتن های سبک علاوه بر کاهش وزن ساختمان، مقاومت بیشتری در برابر آتش سوزی دارند و به راحتی دچار گسیختگی های انفجاری و ناگهانی نمی شوند اما همچنان، افت شدید مقاومت و غیر قابل بازگشت بودن واکنش تجزیه شیمیایی ماتریس سیمانی باعث می شود تا هزینه های سنگین تعمیرات و مقاوم سازی بر ساختمان تحمیل گردد. با هدف بررسی اثر عمل آوری در محیط خودترمیم بر مشخصات مکانیکی و دوام بتن های سبک آسیب دیده تحت اثر حرارت با دمای ۶۰۰ درجه سانتی گراد ۶ طرح مخلوط از بتن سبک الیاف ساخته شده است . نمونه های آزمایشگاهی از نظر عیار سیمان مصرفی به دو گروه با عیار سیمان ۳۵۰ و ۴۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب تقسیم می شوند. دو روش مختلف پوشش با ژل خودترمیم و قرارگیری درون محلول حاوی مکمل ترمیم کننده به مدت ۲۸ روز در نظر گرفته شده است و تغییرات مشخصات مکانیکی و دوام توسط آزمون های مقاومت فشاری ، جذب آب، مقاومت الکتریکی و اولتراسونیک قبل و بعد از حرارت، پس از عمل آوری در محیط خودترمیم بررسی شده است . بررسی نتایج نشان داده است عمل آوری به روش پوشش ژل خودترمیم بر بهبود مقاومت فشاری طرحهای حاوی درصد وزنی بالاتر میکروسیلیس پس از قرارگیری در معرض حرارت، تاثیر بیشتری دارد. همچنین مقایسه میان دو روش ترمیم نشان می دهد قرارگیری نمونه ها در محلول ترمیم کننده در مقایسه با روش پوشاندن با ژل، اثربخشی بیشتری بر بهود مقاومت الکتریکی نمونه های حرارت دیده دارد.

کلیدواژه ها:

بتن سبک ، عمل آوری در محیط خود ترمیم ، حرارت ، میکروسیلیس ، الیاف