کاربرد توابع کاپولا در تحلیل احتمالاتی بازگشتی پایداری شیروانی خاکی

تحلیل احتمالاتی یکی از روشهای متداول در بررسی مسائل مختلف مهندسی ژئوتکنیک از جمله پایداری شیروانی های خاکی می باشد که در آن می توان تاثیر همزمان عدمقطعیت و همبستگی متغیرهای تصادفی را مورد بررسی قرار داد. در تحقیق حاضر، یک برنامه رایانه ای به زبان متلب توسعه داده شد و با بکارگیری توابع کاپولای مختلف تاثیر همبستگی متغیرهای تصادفی چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک بر تحلیل احتمالاتی پایداری شیروانی به ازای روشهای مختلف تعادل حدی بررسی و مقایسه گردید. همچنین در این تحقیق از تحلیل بازگشتی با استفاده از تئوری بیز برای اصلاح مقادیر متغیرهای تصادفی اولیه استفاده شد که در این خصوص فشار آب منفذی در سطح لغزش بحرانی به عنوان متغیر پاسخ جهت کنترل نتایج استفاده گردید. در نهایت توزیع اصلاح شده متغیرهای تصادفی (توزیع پسین ) بدست آمد. نتایج نشان داد که کاربرد توابع کاپولا در شکل منحنی لغزش بحرانی تاثیر زیادی ندارد. اما روشهای تعادل حدی مختلف در شرایط کاربرد کاپولا در تحلیل احتمالاتی ، ناحیه گستردهتری را به عنوان ناحیه محتمل لغزش با ضریب اطمینان پایداری کوچکتر از یک یا نزدیک به آن (آستانه لغزش) نشان می دهند. در تحلیل بازگشتی جهت اصلاح توزیع متغیرهای تصادفی ، کاپولاهای کلیتون، گامبل و تی -استیودنت نتایجی نزدیک به یکدیگر ارائه می نمایند. همچنین ، روشهای جانبو و مورگنسترن پرایس بیشترین قطعیت در تعیین توزیع احتمالاتی ضریب اطمینان پایداری شیروانی را ایجاد می نمایند.

کلیدواژه ها:

پایداری شیروانی خاکی ، تحلیل احتمالاتی ، تئوری بیز ، توابع کاپولا