بررسی شاخص پایداری و ضریب شکل پذیری قابهای فولادی ساده با مهاربندی زانوئی در مقایسه با مهاربندی برون محور

مشکل عمده سیستم مهاربند زانویی لاغری عضو قطری بود که در فشار سریعا کمانش می نمود و برای طرح لرزه ای مناسب نبود. در سال ۱۹۹۰ بالندرا با انجام تغییراتی در سیستم فوق و استفاده از یک عضو قطری که جلوی کمانش آن گرفته شده است ، سیستم مهاربند زانویی Braced Frame) KBF (Knee را پیشنهاد نمود. با توجه به عملکرد سیستم مهاربند زانویی و مهاربند برون محور، تاثیر هر کدام از آنها در پاسخ لرزه ای سازهها و تامین عملکرد سازههای فولادی ساده متفاوت خواهد بود. لذا برای بررسی و ارزیابی این موارد، شاخص پایداری و شکل پذیری سازه های فولادی با قابهای ساده در این مقاله برای مهاربند زانویی و مهاربند برون محور بررسی و نسبت بهم مقایسه شده است . برای بررسی این موضوع؛ سازههای فولادی با تعداد طبقات مختلف در دو سیستم فوقالذکر از نرم افزار sap۲۰۰۰ استفاده شده و نتایج بر اساس تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش آور) بررسی شده اند. نتایج تحقیق نشان دهنده ی این است که ، استفاده از مهاربند زانویی نسبت به مهاربندهای برون محور برش پایه بیشتری را تحمل نموده و ظرفیت باربری سازه را ۲۰ الی ۳۰ درصد افزایش می دهد. همچنین شکل پذیری این مهاربند نسبت به مهاربندهای برون محور در حدود ۲۰ درصد بیشتر است .

کلیدواژه ها:

مهاربند زانویی ، مهاربند واگرا ، شکل پذیری ، شاخص پایداری