بررسی نقوش جانوری در پیکره های حیوانی دوران قبل از اسلام با رویکرد نمادین

اقوامی که در دوران پیش از اسلام در مناطق متفاوت ایران زندگی میکردند، هر کدام دارای عقاید و باورهایی بودند و آثاری خاص خود را داشتند این عقاید و آثار، گاه مشابهتهایی با عقاید و آثار دیگر دورهها داشته است. این مردم در کنار حیوانات زندگی میکردند و آنها را شکار میکردند و یا با عنوان نمادهایی مقدس میستودند. از نقش و شکل آنها در ابزار و اشیاء خود استفاده میکردند و این نقوش برای آنها دارای مفاهیمی نمادین بودند. این پژوهش به روش کتابخانهای با استناد به کتب و مقالات و سایتهای اینترنتی معتبر به بررسی نقوش حیوانی در آیین ها و فرهنگهای ایران در دوران پیش از اسلام با رویکرد نمادین می پردازد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که با مطالعه آثار هنری ایران باستان به مجموعه عظیمی از نقش های حیوانات و پرندگان دست مییابیم که به نوعی با زندگی مردم ایران قبل از اسلام در ارتباط بوده است. ایرانیان باستان در دوران متفاوت، از این حیوانات در کارها و یا برای تهیه خوراک، استفاده مینمودند. آنها را شکار میکردند یا خصوصیات خاص آنها را ستایش مینمودند و به عنوان یک نوع نمادی از خدایان آنها را میپرستیدند. بنابراین ، نقش حیوانات بر آثار آنها، همگی دارای مفاهیم متفاوتی از این باورها و زندگی در دل طبیعت میباشد بیشتر حیوانات که در آثار به جای مانده است نمادهایی از قدرتها و نیروهای برتر بودند؛ آنها با حک کردن حیوانات، به نوعی نیروی آن حیوان را آن گونه میخواستند، در اختیار میگرفتند. هر کدام از حیوانات بکار برده شده در در دوران قبل از اسلام و چه در بعد از اسلام از مفاهیم خاصی برخودار بودند و وظیفه حفاظت و یا حفظ سلامت شیء، خوراک و یا صاحب خود را داشتند. همه این نمادها با مفاهیم و پیامهایشان، وجود نوعی رویکرد نمادین را در ایران نشان میدهند. نمادهایی که در بین مردم شناخته شده بودند و در شرایط های خاص برای رساندن پیام و اثرگذاری استفاده میگردیده است.

کلیدواژه ها:

نقوش جانوری ، پیکره های حیوانی ، قبل از اسلام ، بعد از اسلام