جایگاه خشت وگل در جوامع الحکایات و لوامع الروایات عوفی

معماری همیشه وهمه جا هنری وابسته به زندگی بوده ،چنان که آرایش معماری نیز همواره به دست زندگی بوده ودر هر زمان روش زندگی بوده ، که برنامه کارمعماری را پی ریخته است .هنر معماری از بارزترین جلوه های فرهنگ مردم درهر دوره تاریخی ونمایشگر گویای فضای زیست آدمی است .در بررسی آثار معماری در ادوار مختلف تاریخ می توان به رابطه مستقیم وعمیق بین نحوه ی نگرش وایدئولوژی بشر نسبت به هستی واعتقادات او به طور کلی آنچه فرهنگ نامیده می شود وآنچه که به عنوان اثر معماری عرضه می نماید پی برد.به این معنی نحوه تفکر وتفسیر انسان از هستی در شکل گیری معماری اثر داشته است .کنکاش در کتب تاریخی وادبی اطلاعاتی رادر مورد معماری ومسکن وشهر سازی به ما می دهد. یکی از این آثار ادبی جوامع الحکایات ولوامع الروایات محمد عوفی گنجینه ای پربار وارزشمند از تاریخ وتمدن وفرهنگ ملت ایران است که نسل کنونی را با نوع زندگی وتجربیات گذشتگان آشنا می سازدومی تواند گذشته را به دوران جدید پیوند بزند.در مقاله ی حاضر تلاش شده تا با بررسی معماری وشهر سازی عصر عوفی تصویر روشن تری ارائه شود.

کلیدواژه ها:

عوفی ، جوامع الحکایات ، اوضاع اقتصادی ، اوضاع فرهنگی ، معماری و شهرسازی