مجسمه سازی و مجسمه سازان معاصر ایران (با رویکرد اسطوره)

هنر مجسمه سازی آفرینش متفکرانه ی سه بعدی یک پیکر، چهره یا شی ء است که برای بیان زیبایی و یا مفهوم ظهور کرده است و به دنبال هنر سفالگری درجهان باستان به وجود آمد. این هنر با ساخت مجسمه های کوچک انسانی و حیوانی از جنس گل ، چوب، یا فلز به منظور سرگرمی ، مراسم آیینی ، نمادی از اسطوره و یا برای قدرت نمایی پادشاهان استفاده شد و در طول تاریخ منجر به هنرنمایی های باشکوهی چون تندیس مرد اشکانی ، تندیس عظیم شاپور در غار بیشابور و مجسمه ها و نقش برجسته های باشکوه تخت جمشید در ایران شده است . این پژوهش به روش کتابخانه ای و به صورت توصیفی انجام شده است و برآن است که به مطالعه ی سیر تحول مجسمه سازی در ایران پرداخته ؛ مجسمه سازان معاصر را معرفی کند و نمونه کار اسطورهای ایشان را نمایان کند. نتایج حاکیست این هنر تحت تاثیر حوادث و رویدادهای ایران قرار گرفت و دچار افت و خیزهای زیادی شد و در نهایت با تلاش مجسمه سازان توانست همراستا با عقاید، قوانین و شرایط پذیرش جامعه پیش رفته و خود را وفق بدهد؛ موضوع اسطوره و شاهنامه همواره مورد توجه مجسمه سازان و مخاطبین قرار داشته است .

کلیدواژه ها:

مجسمه سازی ، مجسمه سازان معاصر ، هنر اسطوره ای ایران.