بررسی فاکتور های موثر بر مطلوبیت زیستگاه گونه مرال ( (Cervus elaphus maral با استفاده از مدل سازی حداکثر آنتروپی (پارک ملی گلستان)

مدل سازی مطولبیت زیستگاه می تواند به عنوان یک ابزار بسیار مفید اطلاعات زیادی را در خصوص وضعیت زیستگاهی گونه ها و همچنین عوامل تخریب و تهدید زیستگاه ها را در اختیار کارشناسان حوزه های حفاظت از محیط زیست قرار دهد. مرال یکی از گونه های بومی کشور می باشد که در زیستگاه خود نسبت به متغیر ها پاسخ های متفاوتی نشان خواهد داد. با استفاده از مدل سازی به روش حداکثر آنتروپی که صرفا بر اساس داده های حضور عمل می نماید می توان پاسخ گونه نسبت به افزایش و کاهش هر یک از متغیر های زیستگاهی را در برنامه ریزی های حفاظتی برای این گونه اتخاذ نمود. در این مقاله به بررسی پاسخ گونه مرال نسبت به متغیر های ارتفاع، شیب ، جهت ، زبری ، فاصله از جاده، پاسگاه های محیط بانی ، روستاها و منابع آبی پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

مطلوبیت زیستگاه ، مرال ، مکسنت ، حفاظت ، متغیر های زیستگاهی