تاثیر خلاقیت درطراحی خانه کودک (۳ تا ۶) سال

توجه به آموزش و پرورش کودکان به عنوان یکی از آسیب پذیرترین اقشار جامعه ، در واقع بر رشد و پرورش انسانهای آینده تاکید دارد. از مهم ترین نیازهای هر جامعه ، تعلیم و تربیت افرادی است که با اتکا به نیروی اراده و تعقل خویش ، خالقانه بیندیشند و علاوه بر عدم بهره برداری از دستاوردهای دیگران و وابستگی به آن ها، خود مولد دانش ، فناوری و فرهنگ مناسب برای زندگی مستقل در عصر دانایی باشند. یکی از ویژگی های انسان که پرورش آن می تواند در پیشرفت فرد در جامعه موثر باشد، خلاقیت است . از آنجا که بهترین زمان برای تربیت و شکوفا کردن استعدادها دوره کودکی است ، چگونگی رشد و پرورش نیروی خلاقیت در کودکان به عنوان یک نیاز بشری در تمام ابعاد زندگی آینده آنها مطرح است . هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیر مولفه های کالبدی و محیطی بر افزایش خلاقیت کودکان بین سنین ۳ تا ۶ سال میباشد. در پژوهش حاضر از دو روش توصیفی و تحلیلی به صورت توامان استفاده شده است . در بخش دیدگاه های نظری و مروری بر مطالعات پیشین از روش توصیفی و برای دستیابی به روابط علی و شناخت همبستگی و روابط بین متغیرها و شاخص ها روش تحلیلی به کار گرفته شده است ، دادههای مورد نیاز با کمک روش مطالعات پیمایشی و از طریق پرسشنامه محقق ساخته ، از جامعه آماری منتخب ، جمع آوری و پس از دسته بندی به کمک نرم افزار spss متغیرهای موثر درتحقیق به دست آمد. نتایج این تحلیل حاکی از آن بود که از میان ۱۰عامل در نظر گرفته شده، از نظر پرسش شوندگان، هشت عامل منظر، امنیت ، خوانایی ، نور پردازی ، انعطاف کالبدی ، سرزندگی ، گوناگونی ،اجتماع پذیری ، از بیشترین میزان تاثیر بر خالقیت کودکان برخوردار هستند. در نهایت با توجه به نحوه و میزان تاثیرگذاری متغیرها و نیز نتایج نظرسنجی راهکارهایی برای افزایش خالقیت در کودکان تدوین صورت گرفت .

کلیدواژه ها:

کودک ، آموزش ، خلاقیت ، تنوع ، سرزندگی ، معماری .