ارائه یک تبیین کمی برای مفهوم تراکم در چیدمان بلوکهای ساختمانی

یک مجموعه ی ساختمانی ، با سطح زیربنای ثابت ، دارای امکان استقرار به طرق مختلف در سطح زمین پروژه می باشد. هر یک از این شیوههای استقرار، یک چیدمان محسوب شده که با پارامترهای گوناگونی از جمله تعداد بلوکها، ابعاد هر بلوک و نحوه توزیع فضاهای خالی ، قابل تعریف است . از پرکاربردترین پارامترهای مبین چیدمان مجموعه های ساختمانی ، تراکم می باشد و شیوههایی برای تعریف آن تا به امروز به کار رفته است که غالبا کیفی بودهاند. یکی از مولفه های تراکم که بر مقولات مورد توجه پژوهش های حوزه انرژی از جمله عملکرد انرژی مجموعه ، سایه اندازی بلوکها بر یکدیگر، دریافت نور روز و تابش خورشیدی توسط جدارهها، تاثیرگذار است ، فشردگی ، پراکندگی و فاصله میان بلوکهاست که کم تر در مطالعات گذشته مورد توجه قرار گرفته است . همانطور که در سالهای اخیر شاهد آلودگی های زیست محیطی و لزوم نظارت بر عملکرد انرژی ساختمانها هستیم ، پژوهش در این حوزهها، به خصوص در مقیاس همسایگی و شهری ، از اهمیت بالایی برخوردارند و لذا، تعریف کمی پارامتری که در راستای اهداف چنین پژوهش هایی قابل استناد و محاسبه باشد احساس می گردد. در همین راستا، در این پژوهش ، به ارائه روشی برای تبیین کمی فشردگی و پراکندگی بلوکهای ساختمانی پرداخته شده و این امر، به کمک روشهای رایانشی و الگوریتم نویسی به کمک افزونه گرسهاپر و زبان برنامه نویسی پایتون در محیط نرم افزار راینو، و سپس مقایسه نتایج و نتیجه گیری با استدلال منطقی ، انجام شده است . برای این کار، ابتدا روشهایی مبتنی با شهود ما از این مفهوم، در غالب الگوریتم هایی ارائه شده، نتایج آزمون آنها بر تعدادی چیدمان با یکدیگر مقایسه شده و در انتها براساس میزان همبستگی نتایج و زمان محاسبه ، روش نهایی برگزیده شده است . نتیجه این پژوهش ، تبیین کمی مفهوم فشردگی و پراکندگی مجموعه ساختمانی ، به صورت قابل محاسبه برای هر نوع چیدمان، اعم از منظم و نامنظم ، به همراه تولید کامپوننتی برای محاسبه سریع آن توسط کاربران است .

کلیدواژه ها:

تراکم ، فشردگی مجموعه ساختمانی ، بلوکهای ساختمانی ، فاصله بلوکها ، عملکرد انرژی