نظامهای فضایی (باز، نیمه باز و بسته ) در خانه های سنتی اصفهان

نقش نظامهای فضایی آن گونه که در معماری سنتی موجب یکپارچگی فضا می شده؛ در معماری معاصر ادامه نیافته است ؛ عاملی که در خانه های سنتی نقش مهمی را به عهده داشته و موجب پیوستگی ، ارتباط و اتصال فضاهایی با کیفیات و کاربری های گوناگون شده و در راستای تحقق کل واحد صورت می گرفته است . این مسئله به علت لزوم یکپارچگی در عین حفظ کیفیات گوناگون فضایی مورد توجه است ؛ در گذشته از فضاهای باز، نیمه باز و بسته در جهت ایجاد سلسله مراتب ، تعادل و... به منظور شکل گیری نظام عینی و معنایی استفاده می شد. چیزی که در معماری معاصر به درستی تبیین نشده است . بر مبنای عوامل ذکر شده، پژوهش حاضر سعی دارد تا با معرفی نظامهای فضایی و چگونگی ارتباط آنها به بیان یکپارچگی بپردازد. پژوهش در پی معرفی نظامهای فضایی و چگونگی قرارگیری آنها در ارتباط با یک دیگر است . به این ترتیب ، ابتدا به بررسی مفاهیم فضای باز، نیمه باز و بسته و عناصر مرتبط با آن پرداخته ؛ سپس نظامهای کلی حاکم بر خانه های سنتی اصفهان شرح داده می شود؛ و مبتنی برآنها، و ارتباط میان عوامل یاد شده؛ نتیجه می شوداندیشه ای پیچیده در ورای هر طرح گنجانده شده که با عبور از مرز سادگی ، سادگی مخصوص به خود را عیان می سازد.

کلیدواژه ها:

نظم ، فضای باز ، فضای بسته ، فضای نیمه باز ، خانه های سنتی ، اصفهان.