مقابله با بیماری های فراگیر و محدود در معماری فضاهای عمومی

گسترش پاندمی کووید-۱۹ از اواخر نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی ، تاثیرات زیادی بر جنبه های مختلف زندگی افراد داشته است . یکی از مهم ترین تاثیرات این پاندمی ، نیاز به تغییر در روش زندگی و طراحی فضاهای عمومی است ؛ زیرا در بیشتر اوقات این فضاها محل تجمع تعداد زیادی از کاربران هستند که خود عاملی مهم در بالابردن سرعت انتقال ویروس می باشند. بحرانهای بهداشت عمومی دائما جدید و متفاوت پدیدار می شوند و همانطور که متفاوت هستند، قابلیت تکرارپذیری بالایی دارند . وجه اشتراک این بحرانها یک مشکل بهداشتی است که جمعیتی را تهدید می کنند، به گونه ای که نیاز به پاسخ فوری دارد. پاسخ به این مشکل علاوه بر مباحث پزشکی و درمانی نیازمند سیاست گذاری عمومی و راه حل های فرهنگی ، اجتماعی ، طراحی محیطی ، کالبدی و ... نیز می باشند تا با رفع مشکلات موجود برای هر مولفه ، زمینه ی پیشگیری از بحرانهای آینده فراهم شود. موضوع مقابله با بیماری های فراگیر که شیوع گونه های جدیدی از آن در آینده در بین جوامع دور از انتظار نیست ، بخشی از پدافندغیرعامل برای کشورها محسوب می شود. در شرایط کنونی بیماری فراگیر ویروس کووید-۱۹ تاثیر شگرفی بر نحوه ی تعامل افراد در جامعه و در فضاهای عمومی داشته است . به همین دلیل ، طراحی یا استفادهی مجدد از این محیط ها به رویکردهای جد یدی نیاز دارد. براین اساس نیاز به تدوین دستورالعمل هایی جهت اجرایی شدن ملاحظات معماری در فضاهای عمومی برای کاهش تاثیرات بیماری در ساختمانها بیش از پیش احساس می شود که در این پژوهش با توجه مطالعات انجام شده توسط صاحب نظران این حوزه، دستورالعمل ها و الزامات مورد نیاز برای مواجهه با بیماری های فراگیر در فضاهای عمومی گردآوری شده است .

کلیدواژه ها:

معماری فضاهای عمومی ، کووید-۱۹ ، بیماری های فراگیر ، طراحی محیط های سالم