بررسی تطبیقی قیاسی تکنیک های ساخت پل های تاریخیایرانی و رومی در دوره ساسانیان
محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، شهرسازی، محیط زیست و افق های هنر اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 177
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICACU02_0818
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1401
چکیده مقاله:
پلها از بناهای مهم تاریخی هستند که در ادوار گذشته در مسیر جادههای کاروانی، راههای ورودی و رودها ایجاد می شده اند . مهمترینپلها در مسیر جاده های کاروانی و مکان هایی که طغیان آب رودخانه ها غیرقابل کنترل بوده، بنا شده اند.پل ها از معدود بناهایی هستندکه در ادوار مشترک ایران و روم وجوه مشترک و هماهنگی از نظر تکنیک های ساخت و موتیف های بکار رفته در آنها دیده می شود کهچندان مورد مطالعه و توجه قرار نگرفته اند.با توجه به اینکه پل سازی به دست مهندسین ایرانی و رومی در دوره ساسانیان بیشتر نمودداشته است و همچنین به توجه به اینکه بیشتر پل های مشترک آنها در این دوره در منطقه خوزستان،لرستان و اطراف آن بوده است، لذادر این مقاله ابتدا به بررسی تکنیک های ساخت پل ها بدست ایرانیان و رومیان و وجوه مشترک آنها در پل سازی پرداخته و نهایتا،تکینک های ساخت در هر کدام از آنها مورد واکاوی قرار گرفته و در آخر مورد تطبیق و مقایسه علی قرار می گیرند.اغلب پل های ساختهشده توسط رومی ها از طاق های سنگی دایره شکل با پایه های ضخیم تشکیل یافته است .در ایران نیز رونق پل سازی تا قبل از وروداسلام مربوط به دوره ی ساسانی می باشد که در این دوره پل سازی در ایران از رونق خاصی برخوردار بوده است و لذا دلیل شکوفایی پلسازی در ایران ساسانی، وجوه مشترک تکنیک ساخت در پل سازی بین ایران و روم است .روش تحقیق در این پژوهش به صورتتوصیفی-تحلیلی و در قالب تحلیل متون و داده های تاریخی و نظری می باشد و ادله های حاکم در تحقیق بر مبنای اسناد مکتوب ومیدانی می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اعظم جعفری
دکتری معاری دانشگاه تهران