بررسی اهمیت طراحی مراکز آموزشی برای کودکان عقب افتاده ذهنی

اطمینان از وجود محیط مناسب برای همه کسانی که عقب ماندگی ذهنی دارند، امری ضروری است. بسیاری به خطافرض می کنند که این کار از طریق ایجاد محیط های محدود آسان تر است تا حضور در جامعه بزرگتر، از جملهمحدودیت های کودکان عقب افتاده ذهنی ضعف قوای جسمانی و توانایی های حسی و حرکتی آنان است. با توجه بهپژوهش های بسیار زیادی که درباره کودکان کم توان ذهنی انجام شده، یافته ها نشان داده این دسته از کودکان، افرادیخاص، به شدت آسیب پذیر و متفاوت با سایر انسان ها می باشند و نیاز به توجه ویژه در آنها احساس می شود. در ارتباطبا محیط پیرامونی خود دچار مشکل بوده و نیازمند امکانات، محیط و رفتار ویژه در خانه، مدرسه و محیط های اجتماعیمی باشند. از این رو آنچه در این پژوهش دارای اهمیت بالایی است، شناخت عمیقتر روی کودکان کم توان ذهنی و نیازهای ضروری آموزشی آنهاست و ارائه راهکار معماری برای محیط های آموزشی ویژه، تا بستر استفاده از حداکثر ظرفیتهای آنها فراهم شود. هدف پژوهش حاضر، ارایه راهکارهایی معمارانه در طراحی مراکز آموزش استثنایی ویژه دانشآموزان عقب افتاده ذهنی می باشد. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و نتیجه حاصل ازاین پژوهش بیانگر آن است که فضاهای آموزشی و توانبخشی برای دانش آموزان کمتوان ذهنی باید دارای پتانسیلهایلازم بر پایه شناخت ویژگیهای روحی، روانی و رشد آنها بوده و از فضاهای متنوعی برخوردار باشد. امید آنکه نتایجحاصل از این پژوهش راهگشای تحقیقات بعدی در حوزه شناخت ویژگیهای محیط فضاهای آموزشی ویژه کودکاناستثنایی و بازنگری در طراحی این مراکز باشد.

کلیدواژه ها:

مراکز آموزشی ، عقب افتاده ذهنی ، معماری.