تحلیل پیکربندی فضایی کاروانسراهای استان البرز با رویکرد ساختار امنیتی

نیاز انسان به سرپناه و جای امن در سفر از روزگار باستان مورد توجه بوده است . از گذشته بسیار دور آثار و مظاهری از این گونه پناهگاه ها و استراحت گاه های بین راه دیده می شود که بسیاری از آن ها را می توان از نظر شیوه ساختمانی از شاهکارهای معماری و هنر عصر خود به حساب آورد. تحول و گسترش کاروانسراهای ایران در ادوار مختلف بستگی به وضعیت اجتماعی ، اقتصادی ، اقتصادی ، مذهبی و ... داشته و شکل یابی و توسعه آن با موارد یاد شده در ارتباط بوده است . عصر صفوی ، عصر کمال و شکوفایی نبوغ معماری و شهرسازی در ایران است . یکی از جلوه های معماری این دوره، کاروانسراها میباشند که ساخت آنها با توجه به اینکه ایران عصر صفوی مسیر ارتباطی مهمی در ترددهای بین المللی بود و مسافران زیادی از نقاط مختلف به ایران می آمدند، ضروری به شمار می آمد. پژوهش حاضر به بررسی پیکربندی فضایی کاروانسراهای استان البرز می پردازد. نمونه های مطالعاتی شامل کاروانسرای شاه عباسی و کاروانسرای ینگه امام شهر کرج از دوره صفوی است . هدف پژوهش بررسی ملاحظات امنیتی در ساختار و پیکربندی ابنیه مطالعاتی است . روش تحقیق کیفی و از نوع تحلیلی توصیفی و روش گردآوری دادهها کتابخانه ای است . نتایج تحقیق ویژگی های طراحی ساختار فضایی کاروانسراهای صفوی شهر کرج را بر مبنای ملاحظات امنیتی را آشکار می کند.

کلیدواژه ها:

امنیت ، کاروانسرا ، صفوی ، ینگه امام ، شاه عباسی .