تحلیل اثر نظم و پویایی برماندگاری ساختار طبیعت

طبیعت دستاورد بهترین معمار یعنی خداوندگار است و برای معماران بهترین سرچشمه الهام بوده است . بشر در طول تاریخ از هنگامی که سرپناه، مسکن ، محل زیست ، محل کار و یا هر نوع فضایی را ساخته است ، عوامل طبیعی در این ساختار یک اصل مهم واساسی برای او بوده است . مفهوم طبیعت و چگونگی نگاه به آن در طول تاریخ از مفاهیم بنیادین در تفسیر هستی ، علم و هنر بوده است و به کارگیری فرم های طبیعی در معماری نشانه گرایش انسان به آثار خلقت و تاثیرات آن است . قواعد الگوهای جدید نظم بیشتر از سرچشمه های غیرقابل پیش بینی ، غیرغایتمند و متکی به دریافت انسان نشات می گیرند. در حالی که در گذشته ، نظم طبیعت ضمن این که ریشه در نظم الهی داشت ، وسیله تجلی آن نیز می شد. که در آن معماری ها "هندسه " باعث تعین و پردازش حقیقت و وجود در اثر معماری می گردید و "نظم " چگونگی های قرارگیری آن حدود را در کنار هم مشخص می کرد. معماری ارتباط تنگاتنگ با جهان بینی انسان دارد و نظم طبیعت و دنیای پیش مدرن یعنی نظام سنت صحیح ترین منبع الهام در ساختن جاودانه هستند، نظم نمی تواند چنان که باید از طریق روابط ایستا فهمیده شود، زیراالزاما ماهیتی پویا دارد. ساختار زنده می تواند با ممارست به دست آید و تنها با رویکردی پویا،کاملا درک و حاصل می شود. تفاوت اساسی معماری ماندگار و پایدار در وجود عنصر معنی و معنویت است .علاوه بر این مشخصه ، توجه به فرهنگ و استفاده از کهن الگوهای ماندگار و توانایی جذب مخاطب را می توان از دیگر تفاوتهای میان معماری ماندگار و پایدار بیان نمود . سوالات اصلی پژوهش در این است ؛ نظم و پویایی چه نقشی در ماندگاری طبیعت ایفا میکنند؟ ارتباط معماری و طبیعت چیست ؟ ویژگی ها و عوامل موثر بر معماری همسو با طبیعت کدامند؟ این پژوهش به دنبال دست یابی به طبیعت ماندگار از طریق معماری همسو با طبیعت است . پارادایم تحقیق از نوع تفسیری -هرمنوتیک از نظر نتایج ، تحقیقات کاربردی است .از نظر فرآیند اجرا، روش کیفی است . و از نظر هدف، توصیفی - موردی است . ابزار جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای ، تحقیقات پیشین و بررسی متون صورت گرفته است .

کلیدواژه ها:

نظم و پویایی ، ماندگاری ، طبیعت ، معماری .