راهکارهای کالبدی و فضایی پشتیبانی شده با نظریه عمومی هیجان خواهی ماروین زاکرمن جهت بهره گیری در طراحی محیط

این مقاله سعی دارد تا جنبه های مختلف نظریه عمومی هیجان خواهی زاکرمن را در طراحی و ساماندهی اجزا و عناصر محیط بکار گرفته تا این حس ضروری در کاربران بطرز مطلوبی برآورده شود. این تحقیق نشان می دهد که با اعمال راهکارهای کالبدی و محیطی بر مبنای نظریه هیجان خواهی می توان بطور طبیعی سطح انگیزش مورد نیاز کاربران را بهینه سازی کرد. گروه نمونه در این تحقیق بخشی از ساکنان شهر کرمان بودند که به روش تصادفی انتخاب شدند. در ابتدا با اقتباس از مقیاس هیجان خواهی زاکرمن و با حفظ چهار مولفه فرعی آن، یک مقیاس ۴۰ ماده ای تدوین شد که پاسخگوی وضعیت های مختلف احساسی افراد در ارزیابی محیط پیرامونی باشد. به منظور بررسی میزان عملی بودن و سنجش اعتبار و پایایی این مقیاس، نخست از جامعه هدف نمونه برداری صورت پذیرفت و سپس داده های آماری با استفاده از نرم افزارهای excel و spss مورد تحلیل قرار گرفت ، در نهایت منجر به ارائه راهکارها و پیشنهادات عملی و طراحانه جهت طراحی و ساماندهی محیط با هدف ایجاد زمینه مناسب جهت واکنش پذیری به تحریکات بیرونی مطلوب با ذائقه مخاطبان شد، طوری که کاربران بتوانند خود را در یک محیط کالبدی با سطح بهینه انگیختگی روانی طبیعی و بی ضرر هیجان خواهی حس کنند، و در آن دست به تجارب گوناگون و احساسات متنوع، پیچیده و بدیع وبعضا بی سابقه بزنند.

کلیدواژه ها:

هیجان خواهی ، رفتار اکتشافی ، سطح بهینه انگیختگی ، خطرجویی ، ماجراجویی .