واکاوی معماری طبیعت گرا در هنر ساخت و ساز نمونه موردی (معماری بیونیک )

بشر از دیرباز همواره در حال الهام گیری از طبیعت در ساخت و ساز خود بوده است . در طول تاریخ تکامل ، هرگاه مسیر حرکت بشر از رفتار طبیعت فاصله گرفته ، سبب شده است پدیده های مشهودی به عنوان آسیب های طبیعتی با معضلات ویژه پدید آیند پیروی او از طبیعت در آثار مهندسی و هنر معماری دیده میشود که موجب خلق آثار بسیار زیبا و گوناگونی شده است . معماری بیونیک یا علم بررسی نظام حیات جانداران، امروزه به عنوان یکی از سه علم برتر جهان معرفی گردیده است . روح بخشیدن به ساختمان یکی از تمایلات معماری بیونیک است . معماری برگرفته از طبیعت بعد از دوران مدرن در معماری ، نوبت به این رسید که معماران از الگوهای طبیعی برای ساخت ساختمان ها ایده بگیرند. معماران در واقع روح بخشی به ساختمان ها را تمرین می کنند. آنچه که در موجودات زنده وجود دارد وجود روحی است که انسان با آن ارتباط برقرار می کند. برای تعریف معماری بیونیک ابتدا به تشریح علم بیونیک می پردازیم . این واژه مدت هاست که در طراحی معماری باب شده است ، بیونیک که در لغت به معنی ”زیست شناختی ” یا بکارگیری اندام های ”ساختگی طبیعی ” است برای اولین بار در سال ۱۵۹۵ توسط جک ای استیل بکار برده شد. در این راستا هدف از انجام این پژوهش ، نشان دادن روشی کامل و گویا برای شناخت بهتر مفهوم بیونیک و تاریخچه آن، مبانی نظری معماری بیونیک ، معماران برجسته سبک بیونیک در ایران و جهان و آثارهای برجسته سبک بیونیک است .

کلیدواژه ها:

معماری ، بیونیک ، طبیعت ، طراحی ، معماران برجسته .